Fantastisch rauw, maar wát een frustratie….

Afzonderlijke verhalen over mensen die allemaal 1 ding gemeen hebben: ze verblijven op een vakantiepark. En dan heb je natuurlijk nog Alex… De manier van schrijven is uitdagend te noemen, fantástische metaforen, treffende poëzie, rauwe humor. Ik hou er wel van. Toch ‘druipt’ dit boek van venijn, pessimisme, zwartgalligheid en frustratie…. Zoals je een heerlijke salade kunt verpesten door het te verdrinken in olijfolie, ook al is het een goede olijfolie. Toch een dikke 3 sterren (ik zou zo ontzettend graag een 7/10 geven maar helaas heeft Hebban anders besloten)