Kwetsbaar onderwerp biedt lichtheid, geen diepgang

Wanneer de titel van een boek ‘Je gaat toch geen gekke dingen doen?’ is, dan weet je zeker dat dit wel het geval gaat zijn. In deze roman volgen we Francis, een vrouw met een bipolaire stoornis. En dat heeft best wel wat voeten in de aarde. Van maanden haar bed niet uitkomen tijdens een depressieve periode, tot oneindig veel geld uitgeven in een manische.

Auteur Aefke ten Hagen weet uit eigen ervaring hoe het is om met een bipolaire stoornis te leven. Aan het verhaal is duidelijk te merken dat ze weet waar ze het over heeft. Ook de tips en tricks over hoe om te gaan met deze aandoening, zijn uit het leven gegrepen. Op korte en heldere wijze worden termen, lifecharts, etc. beschreven. Een handboek, zoals de ondertitel vermeldt, kan het echter niet genoemd worden.

Ondanks alle informatie blijft het boek licht. Door middel van korte dagboekfragmenten in leesbare taal en de humorvolle beschouwingen, blijft het boek prettig leesbaar en wordt het nergens te heftig. De tekeningen van Iris Boter dragen ook bij aan het luchtig houden van het thema.

De lichtheid is zowel de sterkte als zwakte van het boek. Door het verhaal luchtig te houden, mist het de diepgang die je ergens ook verwacht en nodig hebt bij dit intense thema. Er wordt wel beschreven wat Francis denkt en voelt, maar je wordt er niet echt in meegenomen. De gevoelens van andere personages, zoals haar man, blijven nog verder op de achtergrond. Natuurlijk gaat het om het verhaal van Francis. Je krijgt mee wat ze doormaakt, maar het is jammer dat je niet voelt wat ze doorleeft.

Een groot compliment aan Ten Hagen voor het onder de aandacht brengen van dit belangrijke thema. Op mentale kwetsbaarheden rust vaak nog een taboe. Deze luchtige beschrijving van zo’n kwetsbaarheid biedt ook mensen die zo’n onderwerp misschien niet direct aandurven de kans om hier op een laagdrempelige manier kennis mee te maken. De kleuren van de cover en de nieuwsgierig makende titel zullen ervoor zorgen dat veel mensen het boek zullen oppakken. Voor een niet te heftige kennismaking met een bipolaire stoornis, is dit dan ook een prima boek. Maar de lezers die meer willen, zullen helaas de diepgang missen.