Je bent prachtig

Ik heb het geintje een paar keer uitgehaald op ons verjaardagsfeestje. Ik gaf iemand de e-reader en zei dan, mooi hè, van Lief gekregen. O wow, zei zo iemand dan, een e-reader! Mooi ding zeg! En dan zei ik nee, niet de e-reader, het boek dat er op staat. Je zag dat ze dan even niet precies wisten wat te zeggen en daar kon ik dan weer van genieten. Onschuldige grapjes, aangeboden door het leven zelf.
Als je van iemand een boek vraagt en je vraagt het e-book dan bestel je het en dan staat het gelijk op je e-reader. Er valt weinig aan in of uit te pakken, of je moet de hele e-reader inpakken, maar dat ging mij en Lief weer net iets te ver, maar ik had hem wel bij de cadeautjes gelegd, juist omdat het zo’n mooi boek is. Mijn practical joke ontstond zo min of meer vanzelf.
Misschien begin je inmiddels wel nieuwsgierig te worden over welk boek het dan gaat. Dat begrijp ik. Het is het boek Je bent prachtig, van Ann Napolitano. Het gaat over een familie met een vader en een moeder en vier dochters en een onmogelijke liefde. Julia, Silvie en de tweeling Cecelia en Emeline zijn hun hele jeugd in Chicago onafscheidelijk en wanneer William verliefd wordt op Julia wordt hij als vanzelf opgenomen in de familie, maar dan worden ook de losse eindjes zichtbaar, waar je maar even aan hoeft te trekken.
De zussen komen op een leeftijd waarop het leven van buiten zich nadrukkelijk met hen gaat bemoeien en niet iedereen is daar even goed tegen bestand. Een number one bestseller in de Verenigde Staten en een prachtige roman in Nederland, met onverwachte plotwendingen, met hoofdstukken steeds geschreven vanuit het perspectief van een van de hoofdpersonen. Leest als een trein en fijn om mee weg te zijn.