Lezersrecensie
Je hebt nog nooit zoiets gelezen
Recensie verscheen eerst op theconfessionofabooknerd.be
Leigh Bardugo werd de afgelopen jaren ontzettend populair. Haar eerste Grisha-trilogie was een groot succes en eigenlijk alles wat ze daarna nog geschreven heeft ook. List en Leugens is het eerste deel in een duologie die zich ook afspeelt in de Grisha-wereld, maar wel met andere personages. Om een of andere redene liet ik dit boek vijf jaar ongelezen in mijn kast staan en nu ik het eindelijk uitgelezen heb, vraag ik me oprecht af waarom.
Ik was vergeten hoe heerlijk vlot Leigh Bardugo schrijft en daar moet ik dan ook vertaalster Merel Leene voor bedanken. List en Leugens is zo heerlijk vertaald. Bovendien klikt het gewoon ook tussen Leigh Bardugos schrijfstijl en mij. Ik hou er altijd van als auteurs je op het verkeerde pad brengen en je dan helemaal stomverbaasd achterlaten. Leigh Bardugo is een auteur die dat kan. En wat is het heerlijk.
List en Leugens moet ook gewoon meesterlijk gepland zijn. Alle puzzelstukjes vielen zo naadloos in elkaar, maar niet op de manier die je zou verwachten. De puzzelstukjes veranderden meermaals van vorm door het boek heen en daardoor vond ik de plot zo verrassend. Elk hoofdstuk was spanning, anticipatie en verrassing. Uiteindelijk moet je als lezer je er gewoon bij neerleggen en gaan met die banaan, want geen woord van dit boek kun je voorspellen.
Ik weet nog dat ik jaren geleden de Grisha-trilogie van Bardugo las, maar dat ik dan niet zo onder de indruk was van de personages (behalve Nikolai, of course). Hier was ik zo verbaasd over de diepgang en de echtheid van de personages. Bardugo schrijft in meerdere perspectieven en daardoor krijg je een kijkje in het hoofd van elk personage. Elk personage had zo’n andere gedachten, gevoelens en acties. Echt waar, ik sloot aan het einde van dit boek alle personages ondanks hun vele gebreken zo in mijn hart.
Om eerlijk te zijn snap ik dus niet waarom het mij vijf jaar heeft gekost om dit boek eindelijk eens op te pakken. Misschien had ik er gewoon geen zin in of misschien was ik het stilaan vergeten dat dit boek in mijn kast stond. Toch kan ik mezelf echt op mijn kop slaan, want dit boek blies me helemaal omver. Dit is zo’n sterk boek. Echt, lees het als je het nog niet gedaan hebt, want je zult er geen spijt van krijgen.
Leigh Bardugo werd de afgelopen jaren ontzettend populair. Haar eerste Grisha-trilogie was een groot succes en eigenlijk alles wat ze daarna nog geschreven heeft ook. List en Leugens is het eerste deel in een duologie die zich ook afspeelt in de Grisha-wereld, maar wel met andere personages. Om een of andere redene liet ik dit boek vijf jaar ongelezen in mijn kast staan en nu ik het eindelijk uitgelezen heb, vraag ik me oprecht af waarom.
Ik was vergeten hoe heerlijk vlot Leigh Bardugo schrijft en daar moet ik dan ook vertaalster Merel Leene voor bedanken. List en Leugens is zo heerlijk vertaald. Bovendien klikt het gewoon ook tussen Leigh Bardugos schrijfstijl en mij. Ik hou er altijd van als auteurs je op het verkeerde pad brengen en je dan helemaal stomverbaasd achterlaten. Leigh Bardugo is een auteur die dat kan. En wat is het heerlijk.
List en Leugens moet ook gewoon meesterlijk gepland zijn. Alle puzzelstukjes vielen zo naadloos in elkaar, maar niet op de manier die je zou verwachten. De puzzelstukjes veranderden meermaals van vorm door het boek heen en daardoor vond ik de plot zo verrassend. Elk hoofdstuk was spanning, anticipatie en verrassing. Uiteindelijk moet je als lezer je er gewoon bij neerleggen en gaan met die banaan, want geen woord van dit boek kun je voorspellen.
Ik weet nog dat ik jaren geleden de Grisha-trilogie van Bardugo las, maar dat ik dan niet zo onder de indruk was van de personages (behalve Nikolai, of course). Hier was ik zo verbaasd over de diepgang en de echtheid van de personages. Bardugo schrijft in meerdere perspectieven en daardoor krijg je een kijkje in het hoofd van elk personage. Elk personage had zo’n andere gedachten, gevoelens en acties. Echt waar, ik sloot aan het einde van dit boek alle personages ondanks hun vele gebreken zo in mijn hart.
Om eerlijk te zijn snap ik dus niet waarom het mij vijf jaar heeft gekost om dit boek eindelijk eens op te pakken. Misschien had ik er gewoon geen zin in of misschien was ik het stilaan vergeten dat dit boek in mijn kast stond. Toch kan ik mezelf echt op mijn kop slaan, want dit boek blies me helemaal omver. Dit is zo’n sterk boek. Echt, lees het als je het nog niet gedaan hebt, want je zult er geen spijt van krijgen.
2
1
Reageer op deze recensie