Lezersrecensie
Dit had de Nederlandse boekenwereld nodig
Zomerburen is het debuut van Rianne Robben bij Blossom Books. Naast die prachtige cover ontworpen door Bente van de Wouw, hoopte ik dat er eindelijk een boek van eigen bodem zou zijn dat een thuis biedt aan jongeren die worstelen met hun identiteit, seksualiteit en toekomst. Dat er een boek zou zijn waarin ze zichzelf en hun twijfels in kunnen herkennen. En weet je, Rianne Robben stelde met haar debuut niet teleur.
Het is zo verfrissend om tussen het YA-aanbod (dat vooral gedomineerd wordt door Amerikaanse YA) eindelijk een boek te vinden die een zomervakantie in de Lage Landen zo goed op papier weet te krijgen. Tripjes naar oma en opa die nog op het platteland wonen (hé, dat heb ik ook gedaan!), eindeloze fietstochten door de velden (hé, dat heb ik ook gedaan) en talloze feitjes over de streek en gewoontes die alleen een echte Drent zou kennen. Ook al speelt het boek zich af in een streek die ontzettend ver van Vlaanderen ligt, was het ontzettend herkenbaar voor mij op zoveel vlakken.
Bovendien schrijft Rianne Robben zo toegankelijk. Ik denk dat veel Vlamingen best wel bang zijn voor vreemd taalgebruik waar ze geen bal van snappen als ze een boek van Nederlandse bodem lezen, maar dit boek was oprecht zo inclusief geschreven, ook voor ons taalgebied. Bovendien heeft Robben een woordenlijst aangelegd met typische Drentse uitspraken die sommige personages gebruiken, dus moest je er echt niets van snappen dan kun je daar nog altijd terecht, maar eigenlijk was het zo heerlijk om eindelijk een boek te lezen waarin je af en toe eens een woordje dialect tegenkomt als een personage dat ook werkelijk spreekt. Zoveel mensen zullen dit zo hard herkennen.
Maar dit boek is bovenal een dikke knuffel voor elke jongere die twijfelt over hun identiteit, seksualiteit en toekomst. Rianne Robben liet zoveel herkenbare thema’s aan bod komen op zo’n toegankelijke manier. Zoveel jongeren kunnen in dit boek wat antwoorden op hun prangende vragen vinden. En stel dat je nog niet alle antwoorden te weten komt, dan heeft Rianne Robben na het dankwoord ook een lijst met hulporganisaties in Nederland en Vlaanderen toegevoegd waar je terecht kan met al je vragen. En dat alleen al, zegt heel veel over Rianne Robben en de boodschap die ze met dit boek de wereld in wil sturen.
Zomerburen is zo’n dikke knuffel omdat Olivia een heel geloofwaardig hoofdpersonage is. Haar twijfels en zorgen zijn zo écht en leven vaker dan je denkt in jongeren. Rianne Robben is zelf nog jong en dat merk je in dit boek. Robben schetste een oprecht beeld van iemand die plots twijfelt, die haar weg probeert te vinden en die bovenal onverwachts verliefd wordt. Olivia’s groei door het boek heen was echt merkwaardig, maar subtiel.
Die oprechtheid schemert door in het hele boek en in elk personage. Ik hield ontzettend van de eerlijke conversaties die de personages aangingen, de warme familiebanden, de bloeiende vriendschap en de goede representatie. Als elke auteur zo zijn best zou doen om personages en plaatsen goede representatie te geven in hun boeken zonder te rusten op clichés, dan zouden we allemaal in boekenhemel leven. Een applaus dus voor Robben omdat ze ook de samenleving zoals het echt is, net zo echt in haar boek heeft beschreven.
Eigenlijk heb ik bijna alleen maar lof voor dit boek. Het enige minpunt dat ik eigenlijk wist te ontdekken is het begin van het boek. Het voelde een beetje alsof er te veel met de bosmaaier was gesnoeid en daardoor was het eigenlijk best verwarrend en veel te snel in vergelijking met de rest van het boek. Hoe dan ook, na een aantal hoofdstukken verdween dat gevoel weer, maar ik vond het jammer.
Zomerburen wist me op zo’n goede manier te verrassen en je kunt hierboven nog eens allemaal lezen waarom. Ik kon mezelf in zoveel aspecten van dit boek herkennen (en dat is oprecht de eerste keer dat ik zo’n gevoel had). Ik ben ontzettend blij voor elke jongere die dit boek zal lezen, gewoon omdat ik weet dat jezelf herkennen in een boek de wereld voor iemand kan veranderen. Ben je dus een boekhandelaar, leerkracht, bibliothecaris of boekenliefhebber: lees dit eens, koop het aan, bespreek het in de klas en je zult er geen spijt van hebben.
Het is zo verfrissend om tussen het YA-aanbod (dat vooral gedomineerd wordt door Amerikaanse YA) eindelijk een boek te vinden die een zomervakantie in de Lage Landen zo goed op papier weet te krijgen. Tripjes naar oma en opa die nog op het platteland wonen (hé, dat heb ik ook gedaan!), eindeloze fietstochten door de velden (hé, dat heb ik ook gedaan) en talloze feitjes over de streek en gewoontes die alleen een echte Drent zou kennen. Ook al speelt het boek zich af in een streek die ontzettend ver van Vlaanderen ligt, was het ontzettend herkenbaar voor mij op zoveel vlakken.
Bovendien schrijft Rianne Robben zo toegankelijk. Ik denk dat veel Vlamingen best wel bang zijn voor vreemd taalgebruik waar ze geen bal van snappen als ze een boek van Nederlandse bodem lezen, maar dit boek was oprecht zo inclusief geschreven, ook voor ons taalgebied. Bovendien heeft Robben een woordenlijst aangelegd met typische Drentse uitspraken die sommige personages gebruiken, dus moest je er echt niets van snappen dan kun je daar nog altijd terecht, maar eigenlijk was het zo heerlijk om eindelijk een boek te lezen waarin je af en toe eens een woordje dialect tegenkomt als een personage dat ook werkelijk spreekt. Zoveel mensen zullen dit zo hard herkennen.
Maar dit boek is bovenal een dikke knuffel voor elke jongere die twijfelt over hun identiteit, seksualiteit en toekomst. Rianne Robben liet zoveel herkenbare thema’s aan bod komen op zo’n toegankelijke manier. Zoveel jongeren kunnen in dit boek wat antwoorden op hun prangende vragen vinden. En stel dat je nog niet alle antwoorden te weten komt, dan heeft Rianne Robben na het dankwoord ook een lijst met hulporganisaties in Nederland en Vlaanderen toegevoegd waar je terecht kan met al je vragen. En dat alleen al, zegt heel veel over Rianne Robben en de boodschap die ze met dit boek de wereld in wil sturen.
Zomerburen is zo’n dikke knuffel omdat Olivia een heel geloofwaardig hoofdpersonage is. Haar twijfels en zorgen zijn zo écht en leven vaker dan je denkt in jongeren. Rianne Robben is zelf nog jong en dat merk je in dit boek. Robben schetste een oprecht beeld van iemand die plots twijfelt, die haar weg probeert te vinden en die bovenal onverwachts verliefd wordt. Olivia’s groei door het boek heen was echt merkwaardig, maar subtiel.
Die oprechtheid schemert door in het hele boek en in elk personage. Ik hield ontzettend van de eerlijke conversaties die de personages aangingen, de warme familiebanden, de bloeiende vriendschap en de goede representatie. Als elke auteur zo zijn best zou doen om personages en plaatsen goede representatie te geven in hun boeken zonder te rusten op clichés, dan zouden we allemaal in boekenhemel leven. Een applaus dus voor Robben omdat ze ook de samenleving zoals het echt is, net zo echt in haar boek heeft beschreven.
Eigenlijk heb ik bijna alleen maar lof voor dit boek. Het enige minpunt dat ik eigenlijk wist te ontdekken is het begin van het boek. Het voelde een beetje alsof er te veel met de bosmaaier was gesnoeid en daardoor was het eigenlijk best verwarrend en veel te snel in vergelijking met de rest van het boek. Hoe dan ook, na een aantal hoofdstukken verdween dat gevoel weer, maar ik vond het jammer.
Zomerburen wist me op zo’n goede manier te verrassen en je kunt hierboven nog eens allemaal lezen waarom. Ik kon mezelf in zoveel aspecten van dit boek herkennen (en dat is oprecht de eerste keer dat ik zo’n gevoel had). Ik ben ontzettend blij voor elke jongere die dit boek zal lezen, gewoon omdat ik weet dat jezelf herkennen in een boek de wereld voor iemand kan veranderen. Ben je dus een boekhandelaar, leerkracht, bibliothecaris of boekenliefhebber: lees dit eens, koop het aan, bespreek het in de klas en je zult er geen spijt van hebben.
1
Reageer op deze recensie