Het wilde westen

Dit is het eerste boek wat ik las van Chris de Bruyn. En ik was wel aangenaam verrast toen ik begon met lezen. Het is natuurlijk lastig een synopsis te schrijven van een verhaal zonder te spoilen maar ik had bij dit boek toch iets anders verwacht. Dat vond ik in dit geval wel positief want het verhaal had veel meer diepgang dan de achterkant deed vermoeden.

Het verhaal speelt zich af in het wilde westen van 1873. De zus van Laura heeft haar achtergelaten in het weeshuis. Jaren later komt ze voor haar terug wanneer ze zich heeft aangesloten bij een theatergroep. De groep heeft een "financiële meevaller" gehad en dan besluit ieder zijn eigen weg te gaan maar pas nadat ze nog één keer Romeo en Julia hebben opgevoerd. Vlak voor het optreden valt er een dode, er lijkt opzet in het spel wanneer er een duistere boodschap op de spiegel staat geschreven. Het publiek heeft niks door. De acteurs hebben maar één keuze en dat is verder spelen en proberen de dader te ontmaskeren. Wie heeft het op hun gemunt, is het een geest uit het verleden, wie is er uit op wraak?

De setting in het oude wilde westen vond ik erg leuk. Dat werd ook heel mooi beeldend beschreven. Laura is een lekker eigenzinnige dame, zeker niet onderdanig. Iets wat wel werd verwacht van vrouwen in die tijd. In een theatergroep vol met mannen wordt ze dan ook als eigenaardig beschouwd.

De afwisseling tussen wat er vóór de voorstelling gebeurde en er na maakt dat er wel vaart in het verhaal blijft zitten. Het houdt zeker je aandacht bij het verhaal wat wel heel goed in elkaar zit.

Dan komt er een plottwist die het hele verhaal in een ander daglicht zet. Daar hou ik zeker van maar de onthulling had wat mij betreft iets scherper gekund.