Lezersrecensie
Not it
Deze stond al een tijdje op m'n lijstje en nu ik mijn leesdoel voor het jaar toch al had behaald moest het er maar eens van komen. Een hele pil 1157 bladzijdes dus ik zag er een beetje tegenop.
Uiteindelijk ben ik blij dat ik kan zeggen dat ik hem heb gelezen maar het voelde wel een beetje als een marathon bergopwaarts. Ik heb hem dan ook halverwege even weggelegd en heb wat andere boeken tussendoor gelezen. Het verhaal heeft goeie horrorscenes maar er wordt heel veel omheen gepraat en daardoor ligt het tempo van het verhaal erg laag.
Dan wordt er ook nog eens gewisseld tussen het heden en 27 jaar later wanneer Pennywise weer terugkeert naar Derry en dat maakt dat het verhaal nog langer voelt. Ik keek laatst naar de intocht van Sinterklaas en ik dacht "ja zo voelt het lezen van IT ook." Dat eeuwige gedraal voor die ouwe geitenbok eindelijk om het hoekje komt varen. Zo lang duurt het ook voor de kinderen eindelijk afdalen in het riool.
It vind ik wel een intrigerende slechterik. Hij is er niet alleen voor de schrik momenten maar heeft ook zijn eigen verhaal van oorsprong. Dat hij de vorm aanneem van dat wat die persoon het aller engste vindt geeft het geheel een heel diepere laag.
Aan het einde zit wel een hele rare scene. Had van mij niet gehoeven, wat een walgelijk scene. Verder is het wel weer het oude vertrouwde sfeertje wat Stephen King als de beste kan neerzetten.
Uiteindelijk ben ik blij dat ik kan zeggen dat ik hem heb gelezen maar het voelde wel een beetje als een marathon bergopwaarts. Ik heb hem dan ook halverwege even weggelegd en heb wat andere boeken tussendoor gelezen. Het verhaal heeft goeie horrorscenes maar er wordt heel veel omheen gepraat en daardoor ligt het tempo van het verhaal erg laag.
Dan wordt er ook nog eens gewisseld tussen het heden en 27 jaar later wanneer Pennywise weer terugkeert naar Derry en dat maakt dat het verhaal nog langer voelt. Ik keek laatst naar de intocht van Sinterklaas en ik dacht "ja zo voelt het lezen van IT ook." Dat eeuwige gedraal voor die ouwe geitenbok eindelijk om het hoekje komt varen. Zo lang duurt het ook voor de kinderen eindelijk afdalen in het riool.
It vind ik wel een intrigerende slechterik. Hij is er niet alleen voor de schrik momenten maar heeft ook zijn eigen verhaal van oorsprong. Dat hij de vorm aanneem van dat wat die persoon het aller engste vindt geeft het geheel een heel diepere laag.
Aan het einde zit wel een hele rare scene. Had van mij niet gehoeven, wat een walgelijk scene. Verder is het wel weer het oude vertrouwde sfeertje wat Stephen King als de beste kan neerzetten.
1
Reageer op deze recensie