Toren van de dageraad

Toren van de dageraad is alweer het zesde deel in de Glazen troon serie van Sarah J. Maas. En ik wil heeeel graag verder met het volgende deel maar dan is na deel 7 ook de serie klaar. En dat vind ik wel weer heel erg jammer.

Persoonlijk was ik niet zo'n fan van Chaol Westfall. Ik vond hem een beetje een zeikerig type in de vorige boeken. En daardoor zag ik een beetje op tegen Toren van de dageraad want dit boek is all about Chaol.

Maar wat had ik dat verkeerd ingeschat. Dit is nu m'n favoriete boek van de serie. Chaol is afgereisd naar Antica in de hoop een leger te verzamelen voor Aelin maar voornamelijk om zijn benen te genezen. In de Torre cesme wonen de meest wijze genezers en Yrene neemt het op zich om Chaol uit zijn rolstoel te krijgen en hem weer te laten lopen.

De setting is prachtig! Het kasteel waar ze verblijven lijkt rechtstreeks uit een Arabisch sprookje te komen. Er komen weer hele leuke personages bij. En in dit boek wordt er een stuk minder geswitcht tussen de verhaallijnen wat ik erg prettig vond. Leest een stuk rustiger.