Laat de lezer verdwalen

Auteur Ilja Leonard Pfeijffer verkreeg bekendheid met zijn werk ‘La Superba’ waarmee hij prijzen won. Hij overtrof dat werk met ‘Grand Hotel Europa’, dat meer dan 500 pagina’s telt, en vooral het probleem van Europa blootlegt.

Het verhaal begint dat Ilja, de auteur is zelf de hoofdpersoon van het verhaal, aankomt bij Grand Hotel Europa, nadat er iets in Venetië is gebeurd tussen hem en de Italiaanse Clio, een kunsthistoricus. Die gebeurtenis wil hij verwerken door het op te schrijven, mede daardoor uit te zoeken waar het mis is gegaan, maar tijdens het schrijven ontmoet hij verschillende personen die verblijven in het hotel. De piccolo Abdul, een tiener die zijn land is ontvlucht, Montebello, een oudere man en maitre d’hotel, Patelski, een geleerde oude man, Albane, een Franse dichteres, Mr. Wang, de Chinese eigenaar van het hotel, en later nog andere gasten. Ieder met een eigen karakter en verhaal. Ilja schrijft al die verhalen op, naast zijn belevenissen in het hotel en zijn geschiedenis met Clio. Het onderliggende thema is vooraf massatoerisme en verlies van authenticiteit daardoor, de uitverkoop van Europa en zijn geschiedenis en het langzame sterven van een continent dat vooral teert op historie.

Ilja Leonard Pfeijffer houdt niet van direct tot het punt komen, maar verpakt alles in wollige taal. Pfeijffer heeft soms wat humor om het wollige te breken, maar is ook erg banaal op bepaalde momenten. Pfeijffer maakt het soms zo erg langdradig dat de draad soms kwijt is eer het punt wordt gemaakt. Pfeijffer laat ook veel aan bod komen, van toerisme, kunst, cultuur, etc waardoor het soms wat te veel wordt door ook nog soms in detail te gaan. Dan is er nog het vocabulaire taalgebruik in de zinnen van Pfeijffer dat het ene moment bijna simpel is en later opeens zoveel universitaire woorden bevat dat het wat minder onderlegde lezers zal doen duizelen. Pfeijffer wil duidelijk maken wat massatoerisme doet met de wereld, waar vroeger met moeite een andere stad in hetzelfde land werd bezocht, maar laat de lezer verdwalen.

Ergens halverwege het boek is er een gebeurtenis waardoor er twijfels kwamen om door te lezen, daarvoor waren er al aanwijzingen en helaas werd het vermoeden bevestigd. Al zal er wel een gedachte achter zitten, toch had er vast een andere oplossing voor kunnen komen om tot hetzelfde punt te komen. Dit deed helaas afbreuk aan het geheel, ondanks het vele boeiende dat er nog meer te lezen viel en verloor het verhaal zijn glans.