Lezersrecensie
Nangijala roept
Zweedse auteur Astrid Lindgren (1907) begon haar schrijfcarrière in 1945 met de serie rondom Pippi Langkous en een serie rondom Bill Bergson. Daarna volgden nog vele andere boeken en series. In 1973 kwam het boek ‘De gebroeders Leeuwenhart’ uit, dat werd verfilmd en vele prijzen won, waaronder in Nederland de Zilveren Griffel.
Het gelezen boek is uit 1980, derde druk, met een naam fout in het begin. Zo wordt daar Jonathan geschreven en in het hele boek is het Jonatan, zonder de h.
De lezer gaat naar een stad in Zweden, daar wonen Jonatan en Karel (Kruimel) Leeuw bij hun ouders. Karel is erg ziek en heeft niet lang te leven, maar Jonatan geeft erg veel om zijn broertje. Op een dag is er brand in huis, Karel is nog binnen en Jonatan redt hem, maar komt zelf om het leven. Karel overlijdt iets later, waarna ze elkaar terug zien in Nangijala. Een plek vol rust en vrede, die wordt verstoord door een hele wrede man, Tengil. Aan Jonatan en Karel, die daar ‘de gebroeders Leeuwenhart’ heten, de opdracht om de rust en vrede te herstellen.
Astrid Lindgren heeft met ‘De gebroeders Leeuwenhart’ een erg spannend verhaal geschreven, met veel fantasie. In het begin is het even treuren om wat er gebeurt, maar daarna houdt Lindgren de lezer geboeid door het verhaal langzaam uit de doeken te doen en kleine hints te geven van wat er speelt. Lindgren geeft genoeg details om het landschap in te kunnen beelden en ook een eigen invulling te geven. Lindgren zet ook erg goed een tijdsbeeld neer, dit ook met leuke - vaak gedetailleerde - tekeningen. Alhoewel één tekening misschien wat ongepast is, zeker in deze tijden.
Pas nadat de gebroeders in Nangijala zijn, begon ik er echt van te genieten, daarvoor leek het iets te lang te duren om de verhouding tussen de broers te vertellen. Ik kon het boek niet meer los laten en moest door lezen toen het verhaal op een derde was. Zo heerlijk spannend was het tot het einde.
Het gelezen boek is uit 1980, derde druk, met een naam fout in het begin. Zo wordt daar Jonathan geschreven en in het hele boek is het Jonatan, zonder de h.
De lezer gaat naar een stad in Zweden, daar wonen Jonatan en Karel (Kruimel) Leeuw bij hun ouders. Karel is erg ziek en heeft niet lang te leven, maar Jonatan geeft erg veel om zijn broertje. Op een dag is er brand in huis, Karel is nog binnen en Jonatan redt hem, maar komt zelf om het leven. Karel overlijdt iets later, waarna ze elkaar terug zien in Nangijala. Een plek vol rust en vrede, die wordt verstoord door een hele wrede man, Tengil. Aan Jonatan en Karel, die daar ‘de gebroeders Leeuwenhart’ heten, de opdracht om de rust en vrede te herstellen.
Astrid Lindgren heeft met ‘De gebroeders Leeuwenhart’ een erg spannend verhaal geschreven, met veel fantasie. In het begin is het even treuren om wat er gebeurt, maar daarna houdt Lindgren de lezer geboeid door het verhaal langzaam uit de doeken te doen en kleine hints te geven van wat er speelt. Lindgren geeft genoeg details om het landschap in te kunnen beelden en ook een eigen invulling te geven. Lindgren zet ook erg goed een tijdsbeeld neer, dit ook met leuke - vaak gedetailleerde - tekeningen. Alhoewel één tekening misschien wat ongepast is, zeker in deze tijden.
Pas nadat de gebroeders in Nangijala zijn, begon ik er echt van te genieten, daarvoor leek het iets te lang te duren om de verhouding tussen de broers te vertellen. Ik kon het boek niet meer los laten en moest door lezen toen het verhaal op een derde was. Zo heerlijk spannend was het tot het einde.
1
Reageer op deze recensie