Lezersrecensie
Mee op avontuur met De Woudloper
De in Nederlands-Indië geboren schrijfster Tonke Dragt (1930) kwam na de oorlog in Nederland wonen. Na haar eindexamen op de HBS, begon ze met tekenles geven en vertelde verhalen voor de klas. In 1958 debuteerde ze met korte verhalen in Kris Kras, dat veel succes had en ze het aandurfde om met Uitgeverij Leopold in zee te gaan. In 1961 volgde haar eerste volledige boek ‘Verhalen van de tweelingbroers’. Ze kreeg bekendheid na het verschijnen van haar boek ‘De brief voor de koning'. Inmiddels heeft ze ruim 20 boeken op haar naam staan, met onder andere ‘Torenhoog en mijlen breed’ uit 1969, dat vele jaren later een vervolg kreeg met ‘Ogen van tijgers’.
De lezer reist af naar Venus met onderzoeker Edu en 19 anderen. Edu heeft zich vrijwillig ingeschreven om voor een tweede keer naar Venus te mogen. Daar lokken de Wouden hem naartoe, want op de Aarde van de toekomst zijn geen bossen meer. Edu weet niet waarom deze Wouden hem zo aantrekken, maar op een dag belandt hij er midden in en doet zo de grootste ontdekking sinds de mens op Venus is. Dit verandert ook de werkzaamheden van iedereen op Venus, want de Wouden zijn niet zoals ze eerst dachten en dat weten ze in de Wouden ook.
Tonke Dragt heeft een erg leuke Nederlandse SF geschreven, die niet gedateerd aanvoelt. Dragt laat vooral de lezer een eigen beeld creëren van de Wouden, maar houdt het ook simpel van omschrijving van technologie. Alleen het eerste en tweede deel waren nogal een aanloop naar waar het werkelijk naartoe zou gaan, Pas toen de Wouden aanbod kwamen ging het verhaal los, met soms wat filosofische momenten en zeker ook momenten dat de lezer aan het denken zet. Dragt bouwt het mooi op, vooral ook leuk te lezen dat de mens van de toekomst bepaalde alledaagse dingen niet meer kennen.
Ik had in het begin wel moeite om in het verhaal te komen, het pakte niet meteen en wilde het eigenlijk wegleggen. Pas toen het verhaal begon in de Wouden, ging het lezen vlotter en trok het mij wat meer aan. Ik heb mij bij elke pagina over de Wouden gewaand in een bos, gelukkig waren er veel pagina’s daarmee. Ik had het soms wel even te doen met Edu, vooral de eerste keer in de Wouden en reacties daarna. Ik ga zeker ook het vervolg lezen, want het verhaal was nog niet klaar, ondanks dat het wel was afgerond.
De lezer reist af naar Venus met onderzoeker Edu en 19 anderen. Edu heeft zich vrijwillig ingeschreven om voor een tweede keer naar Venus te mogen. Daar lokken de Wouden hem naartoe, want op de Aarde van de toekomst zijn geen bossen meer. Edu weet niet waarom deze Wouden hem zo aantrekken, maar op een dag belandt hij er midden in en doet zo de grootste ontdekking sinds de mens op Venus is. Dit verandert ook de werkzaamheden van iedereen op Venus, want de Wouden zijn niet zoals ze eerst dachten en dat weten ze in de Wouden ook.
Tonke Dragt heeft een erg leuke Nederlandse SF geschreven, die niet gedateerd aanvoelt. Dragt laat vooral de lezer een eigen beeld creëren van de Wouden, maar houdt het ook simpel van omschrijving van technologie. Alleen het eerste en tweede deel waren nogal een aanloop naar waar het werkelijk naartoe zou gaan, Pas toen de Wouden aanbod kwamen ging het verhaal los, met soms wat filosofische momenten en zeker ook momenten dat de lezer aan het denken zet. Dragt bouwt het mooi op, vooral ook leuk te lezen dat de mens van de toekomst bepaalde alledaagse dingen niet meer kennen.
Ik had in het begin wel moeite om in het verhaal te komen, het pakte niet meteen en wilde het eigenlijk wegleggen. Pas toen het verhaal begon in de Wouden, ging het lezen vlotter en trok het mij wat meer aan. Ik heb mij bij elke pagina over de Wouden gewaand in een bos, gelukkig waren er veel pagina’s daarmee. Ik had het soms wel even te doen met Edu, vooral de eerste keer in de Wouden en reacties daarna. Ik ga zeker ook het vervolg lezen, want het verhaal was nog niet klaar, ondanks dat het wel was afgerond.
1
Reageer op deze recensie