Lezersrecensie
Tja...
Marion Lagoda houdt van tuinen en boeken en boeken over tuinen. Zolang ze schrijft over planten, tuinontwerpen en schrijvers gaat het goed. Helaas heeft ze zich niet beperkt tot de onderwerpen waar haar hart en haar competenties liggen, maar zich gewaagd aan een historische roman met mensen in de hoofdrol. En daar gaat het grondig mis.
De personages zijn twee-dimensionaal en humorloos, de dialogen houterig en vaak tenenkrommend slecht. Bij gebrek aan geloofwaardige relaties en de emotionele en psychologische ontwikkeling van de hoofdpersoon wordt seks ingezet als panacee. Jammer. Naast een paar aardige tuin-passages is het gewoon een erg slecht geschreven boek.
Een taart is meer dan een verzameling bij elkaar gekwakte ingrediënten en hetzelfde geldt voor een roman.
De personages zijn twee-dimensionaal en humorloos, de dialogen houterig en vaak tenenkrommend slecht. Bij gebrek aan geloofwaardige relaties en de emotionele en psychologische ontwikkeling van de hoofdpersoon wordt seks ingezet als panacee. Jammer. Naast een paar aardige tuin-passages is het gewoon een erg slecht geschreven boek.
Een taart is meer dan een verzameling bij elkaar gekwakte ingrediënten en hetzelfde geldt voor een roman.
4
Reageer op deze recensie