Taaie kluif

Na een pauze van een paar maanden heb ik Hadrianus toch maar weer opgepakt en uitgelezen. Ik hink een beetje op twee gedachten over wat ik nu van dit boek vind.
Prachtige, gebeeldhouwde zinnen en een mooie verbeelding van de Grieks-Romeinse wereld waarin Hadrianus zich beweegt; een boek als een archeologisch museum. De eenzaamheid, de onrust en de afstandelijkheid van het keizerschap zijn zeer geloofwaardig en sterk neergezet.
En misschien is dat laatste ook wel de makke van het boek: je verzuipt in de hoeveelheid personen en locaties die allemaal de revue passeren, maar die nergens beklijven - niet aan Hadrianus en evenmin aan mij als lezer. Het resultaat is - wat mij betreft - een memorabel boek dat compleet onmemorabel is.
Uniek, dat in elk geval wel...