Lezersrecensie
vallei van de paarden
09 juni 2018
Het verhaal gaat verder waar de stam van de holebeer is gestopt. Ayla is vervloekt en gaat op zoek naar de anderen. Onderweg vindt ze een vallei waar ze besluit de winter door te brengen. Ze leert jagen en vindt een veulentje dat ze grootbrengt. Omdat ze bang is voor de anderen blijft ze in haar vallei. Ze vindt ook een holeleeuw jong en besluit ook dat groot te brengen. Door haar dieren leert ze wat lachen en spelen is. Ze leert steeds meer haar eigen vindingrijkheid te gebruiken.
Ondertussen begint het verhaal van Jondalar. Hij maakt samen met zijn broer een tocht. Zijn broer wordt gedood door de hole leeuw van Ayla maar Ayla kan Jondalar nog redden. Ze geneest hem en Jondalar leert haar praten zoals de anderen. Uiteraard worden ze verliefd en zijn er ook onderlinge misverstanden. Het boek bevat mooie beschrijvingen over het leven in die tijd en de natuur. Het verhaal is mooi maar natuurlijk met een flinke dosis fantasie, want Ayla wordt toch neergezet als een soort superwoman. Maar dat maakt me allemaal niet uit. Ik blijf het een geweldige serie vinden.
Ondertussen begint het verhaal van Jondalar. Hij maakt samen met zijn broer een tocht. Zijn broer wordt gedood door de hole leeuw van Ayla maar Ayla kan Jondalar nog redden. Ze geneest hem en Jondalar leert haar praten zoals de anderen. Uiteraard worden ze verliefd en zijn er ook onderlinge misverstanden. Het boek bevat mooie beschrijvingen over het leven in die tijd en de natuur. Het verhaal is mooi maar natuurlijk met een flinke dosis fantasie, want Ayla wordt toch neergezet als een soort superwoman. Maar dat maakt me allemaal niet uit. Ik blijf het een geweldige serie vinden.
1
2
Reageer op deze recensie