Lezersrecensie
Origineel slot!
“ ‘Om eerlijk te zijn, mama is zichzelf aan het zoeken,’ vertelde hij, ‘ze moet zichzelf even vinden. We moeten geduld hebben met zijn tweetjes.’
Ik had tot die tijd nooit geweten dat mensen zichzelf konden kwijtraken, en mijn moeder leek mij ook niet zo’n type, die zat altijd op de bank met een boek, die wist volgens mij heel goed wie ze was, een lezer; moeder en echtgenoot zijn deed ze erbij.”
Aldus Zelda(26), de verteller van dit verhaal dat zich weer helemaal afspeelt in een Grunberg-universum. Een wereld waarin geen normaal mens rondloopt. Met in de hoofdrol de acteur Jona (tweevoudig winnaar van de Louis d’Or) en een Zweedse jongeman genaamd Per. Het is allemaal iets minder deprimerend dan ik van Grunberg gewend ben. In het begin had ik wel even het gevoel dat hij dit verhaal op de automatische piloot heeft geschreven. Maar zodra Per in beeld komt, komt het gelukkig allemaal weer goed. Met verwijzingen naar Truffaut’s film Jim et Jules en De dood in Venetië. Ik zat even aan 3 sterren te denken omdat ik minder onder de indruk was dan van Moedervlekken/Bezette gebieden. Maar vanwege het fraaie en originele slot: 4 sterren.
En gelukkig valt er weer genoeg te lachen en te gniffelen.
“Toen de dure spullen waren weggegooid besloot ik om zelf kleren te gaan maken, ik had mevrouw Meijer op het internet gevonden, zij was een van de beste mensen die ik ooit op het internet heb gevonden. (Mevrouw Meijer, u kunt dit niet meer lezen, maar ik groet u en ik spreek mijn respect voor u uit.)”
“[…], hij had zoveel genezers en artsen gezien dat hij er nauwelijks aan twijfelde dat hij in een volgend leven zelf terug zou komen als arts, al wist hij nog niet wat voor arts, en hij voegde eraan toe dat hij niet per se in een volgend leven geloofde. Dat hij er niet op hoopte, dat je het toch niet kon uitsluiten en dat hij er daarom zekerheidshalve rekening mee hield.”
Ik had tot die tijd nooit geweten dat mensen zichzelf konden kwijtraken, en mijn moeder leek mij ook niet zo’n type, die zat altijd op de bank met een boek, die wist volgens mij heel goed wie ze was, een lezer; moeder en echtgenoot zijn deed ze erbij.”
Aldus Zelda(26), de verteller van dit verhaal dat zich weer helemaal afspeelt in een Grunberg-universum. Een wereld waarin geen normaal mens rondloopt. Met in de hoofdrol de acteur Jona (tweevoudig winnaar van de Louis d’Or) en een Zweedse jongeman genaamd Per. Het is allemaal iets minder deprimerend dan ik van Grunberg gewend ben. In het begin had ik wel even het gevoel dat hij dit verhaal op de automatische piloot heeft geschreven. Maar zodra Per in beeld komt, komt het gelukkig allemaal weer goed. Met verwijzingen naar Truffaut’s film Jim et Jules en De dood in Venetië. Ik zat even aan 3 sterren te denken omdat ik minder onder de indruk was dan van Moedervlekken/Bezette gebieden. Maar vanwege het fraaie en originele slot: 4 sterren.
En gelukkig valt er weer genoeg te lachen en te gniffelen.
“Toen de dure spullen waren weggegooid besloot ik om zelf kleren te gaan maken, ik had mevrouw Meijer op het internet gevonden, zij was een van de beste mensen die ik ooit op het internet heb gevonden. (Mevrouw Meijer, u kunt dit niet meer lezen, maar ik groet u en ik spreek mijn respect voor u uit.)”
“[…], hij had zoveel genezers en artsen gezien dat hij er nauwelijks aan twijfelde dat hij in een volgend leven zelf terug zou komen als arts, al wist hij nog niet wat voor arts, en hij voegde eraan toe dat hij niet per se in een volgend leven geloofde. Dat hij er niet op hoopte, dat je het toch niet kon uitsluiten en dat hij er daarom zekerheidshalve rekening mee hield.”
1
Reageer op deze recensie