Terug naar de natuur

Dit boek uit 1917 is onlangs opnieuw vertaald. Hamsun won er de Nobelprijs mee. Voor mij echter is Honger zijn meesterwerk. Hoe het groeide is een roman met mindere excentrieke karakters dan ik van Hamsun gewend ben. Alhoewel de persoon Geissler aardig in de buurt komt.

Isak, de hoofdpersoon, wandelt op de eerste bladzijden door de nog ongerepte Noorse natuur. Hij is op zoek naar een plek waar hij zich kan vestigen. Waar hij kan beginnen met het ontginnen en een boerenbedrijf kan opzetten. Er komt een vrouw in zijn leven. Een koe. Er komen kinderen. De boerderij groeit. Er wordt koper gevonden. Er komt een telegraaflijn.

Er gebeurt voldoende maar uiteindelijk is het een niet plotgedreven verhaal.

55 De dagen gaan voorbij, er komt regen en de akkers en de weilanden liggen er mooi bij, het wordt nog eens wat dit jaar! Kleine en grote gebeurtenissen volgen, er wordt gegeten, geslapen en gewerkt, op de zondagen worden gezichten gewassen en haren gekamd, Isak heeft een nieuw overhemd aan dat Inger heeft geweven en genaaid. En dan wordt hun gelijkmatige leven plotseling opgeschud door een grote gebeurtenis: een schaap met lam is vast komen te zitten in een rotsspleet, ...

Het zijn de karakters en de stijl die dit een bijzonder boek maken. Het is zo’n boek dat je over een tijdje rustig opnieuw kunt lezen. Dan ontdek je weer nieuwe dingen.