Suriname!

Raoul de Jong neemt de lezer mee op een 7-daags winti-ritueel. Elk hoofdstuk, elke dag verhaalt hij over dit ritueel en zijn zoektocht naar de jaguarman, een van zijn voorvaderen. Onderdeel van die zoektocht is zijn eerste reis naar Suriname. De aanleiding is zijn in Nederland woonachtige Surinaamse vader die voor het eerst contact opneemt met hem als hij 28 is…

Het persoonlijke aspect vond ik minder boeiend. De zoektocht leverde mij vooral een beter beeld op van de historie van Suriname. De slavernij. De afschaffing ervan in 1863. Waren ze vrij, werd de traditionele winti religie, verboden (want onze god is de beste om Koot en Bie te citeren). Vanaf 1916 is het Amerikaanse Alcoa er actief om bauxiet te winnen. Ik vrees dat Suriname er economisch weinig wijzer van is geworden. Wel creëerde dat het enorme Brokopondomeer in verband met de bouw van een stuwdam om elektriciteit op te wekken die nodig was voor de winning van bauxiet. 5000 mensen moesten verhuizen voor dit project. Uiteindelijk volgt de onafhankelijkheid in 1975 waarna 300000 Surinamers naar Nederland vertrekken. Tot 1980 had iedereen ouder dan 18 het recht op een Nederlands paspoort. En als al het stof is neergedaald krijgt Suriname te maken met Desi Bouterse…

Van de meeste personen die voorkomen in het boek zijn zwart-wit portretten afgebeeld. De portretten zijn gemaakt door de schrijver zelf en Elizabeth Tomasetti. Zeer fraai. Veel citaten uit literatuur van Surinaamse auteurs zoals Anton de Kom