Lezersrecensie
Meesterwerk
Een meesterwerk uit 1967 ontrukt aan de vergetelheid dankzij de recente verfilming door Jane Campion. Het boek is dan ook weer herdrukt. Helaas wel met een Netflix logo op de cover. Zonde.
De titel komt uit Psalm 22. De hoofdpersonen, de broers George en Phil Burbank, hebben overigens weinig op met het geloof:
“George remembered one dinner party that had been intruded on by the Episcopal minister in unexpected parish call, perhaps not realizing that the Burbanks had no particular need of God and – when they did – they would come to Him.”
Het verhaal speelt zich voornamelijk af op een grote ranch in Montana rond 1924. Bekend terrein voor Thomas Savage (1915 – 2003) die zelf is geboren op een ranch. George en Phil zijn respectievelijk 38 en 40 als het verhaal begint. Beide ongetrouwd. Welgesteld. Maar ze zijn elkaars volstrekte tegenpolen. Het is een verhaal waar continue een zekere spanning is. Voortdurend bang voor wat er zou gaan gebeuren. Ook heeft Savage het boek volgestopt met subtiele toespelingen. Een ding kan ik wel verraden, Phil is een ontzettend onsympathiek karakter. Als lezer vind ik dat altijd lastig. Maar Savage weet een perfecte balans te vinden. Tot en met het schitterende einde. 5 ballen.
“They entered the long, dark barn that smelled of dust and manure and hay. Yes, and of years. Pale light knifed down from the crazy high windows.”
Zo begint pagina 250. En ik zou graag de hele pagina citeren maar het is beter dat zelf te doen zonder veel voorkennis. Om met Denis Scheck van het Duitse boekenprogramma Druckfrisch te spreken als hij een boek aanbeveelt: Vertrauen Sie mir, ich weiss was ich tue!
PS. Het nawoord van Annie Proulx (gelukkig geen voorwoord) is ook zeer de moeite waard.
De titel komt uit Psalm 22. De hoofdpersonen, de broers George en Phil Burbank, hebben overigens weinig op met het geloof:
“George remembered one dinner party that had been intruded on by the Episcopal minister in unexpected parish call, perhaps not realizing that the Burbanks had no particular need of God and – when they did – they would come to Him.”
Het verhaal speelt zich voornamelijk af op een grote ranch in Montana rond 1924. Bekend terrein voor Thomas Savage (1915 – 2003) die zelf is geboren op een ranch. George en Phil zijn respectievelijk 38 en 40 als het verhaal begint. Beide ongetrouwd. Welgesteld. Maar ze zijn elkaars volstrekte tegenpolen. Het is een verhaal waar continue een zekere spanning is. Voortdurend bang voor wat er zou gaan gebeuren. Ook heeft Savage het boek volgestopt met subtiele toespelingen. Een ding kan ik wel verraden, Phil is een ontzettend onsympathiek karakter. Als lezer vind ik dat altijd lastig. Maar Savage weet een perfecte balans te vinden. Tot en met het schitterende einde. 5 ballen.
“They entered the long, dark barn that smelled of dust and manure and hay. Yes, and of years. Pale light knifed down from the crazy high windows.”
Zo begint pagina 250. En ik zou graag de hele pagina citeren maar het is beter dat zelf te doen zonder veel voorkennis. Om met Denis Scheck van het Duitse boekenprogramma Druckfrisch te spreken als hij een boek aanbeveelt: Vertrauen Sie mir, ich weiss was ich tue!
PS. Het nawoord van Annie Proulx (gelukkig geen voorwoord) is ook zeer de moeite waard.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Bampie
Gesponsord
Een roman die bijna uit zijn voegen barst van emotie met een prachtige schrijfstijl en onvergetelijke personages, een verhaal dat je telkens weer zult willen herlezen.
