Gelaagde roman die aanzet tot denken

Journaliste en schrijfster Clare Leslie Hall had één grote wens: een roman schrijven. Nadat zij haar eerdere thrillers schreef terwijl ze nog journaliste was, besloot ze het schrijven van haar debuutroman als fulltime schrijfster op te pakken. Het resultaat: Als scheuren in de aarde.

Het boek opent met een intrigerende inleiding waarbij je je als lezer direct afvraagt vanuit welk perspectief dit geschreven is, of er zich wellicht ergens een typefout in de tekst bevindt, maar vooral: welke kant het verhaal opgaat. En eerlijk is eerlijk: Hall heeft haar uiterste best gedaan dit laatste zo lang mogelijk verborgen te houden voor de lezer. Door het boek op te splitsen in vijf delen en gebruik te maken van een continu wisselend tijdsperspectief, krijgen we in een bijna voortkabbelend tempo een beeld van de diverse personages en gebeurtenissen. Maar vergis je niet: deze gekozen vertelstijl draagt op een subtiele wijze bij aan de spanningsopbouw.

Dorset eind jaren zestig vorige eeuw. Beth en Frank runnen samen een schapenboerderij op het Engelse platteland. Na een traumatische gebeurtenis leven ze een rustig bestaan. Dit verandert echter als Gabriel Wolfe na jaren afwezigheid zich weer vestigt in het kleine dorpje, hiermee de nodige opschudding veroorzakend. Gabriel en Beth hebben tijdens hun jeugd een korte maar intense liefdesrelatie gehad die tot een einde kwam toen Gabriel in Londen ging studeren. De aantrekkingskracht tussen Beth en Gabriel blijkt echter onverminderd groot en het helpt daarbij niet dat Gabriels’ zoon Leo Beth aan haar eigen overleden zoontje Bobby doet denken. Tegen beter weten in, haalt Beth de banden met Gabriel weer aan en raakt steeds meer betrokken bij het leven van hem en zijn zoontje. Met desastreuze gevolgen.

De auteur hanteert een vlotte, maar bij de tijdgeest passende schrijfstijl waarbij setting en dialogen mooi in evenwicht zijn. De omgeving wordt beeldend neergezet zodat je als lezer geen enkele moeite hebt je het platteland van Engeland voor te stellen. Dit maakt het boek toegankelijk voor een breed publiek.

Naast thema's als klassenmaatschappij, familie, verlies en rouw, is het hoofdthema in het verhaal Liefde, in al zijn vormen en met de hoofdletter L. Vurig, verzengend en overweldigend aan de ene kant; onbaatzuchtig en vergevend aan de andere kant. Als lezer voel je deze emoties niet, nee: je beleeft ze. Daarnaast onderstreept Hall door de sterk uitgewerkte personages dat ieder mens anders reageert op bepaalde situaties, andere keuzes maakt maar wel altijd verantwoordelijk is voor die keuzes. Dat je je als lezer wellicht niet altijd kunt vinden in die keuzes, maakt nou juist dat Als scheuren in de aarde prikkelt, je uitnodigt tot introspectie.

De diversiteit aan emoties, de boeiende personages in combinatie met de levendige setting en een verfrissende plot geeft de roman een gelaagdheid die je als lezer aanzet tot denken (of was het nou dromen?). En dat komt niet in de laatste plaats door het práchtige ‘Voor Frank’ dat je leest en herleest tot alle woorden de weg naar je hart hebben gevonden.