Uitstekende thriller die schuurt

Scenarioschrijver, scripteditor, toneelschrijver/vertaler, theaterproducent, (stem)acteur en auteur: Alexander David (Lex) Passchier (Den Haag, 1976) heeft een CV om “U” tegen te zeggen. Tien jaar na zijn debuut (Moordvrouw - Witte leugens) verscheen eind 2024 De val van Tammy Davidson. In eerste instantie als e-pub en luisterboek, inmiddels ligt ook het papieren exemplaar in de boekhandels.

In het eerste deel van het boek maken we kennis met Puck. Hoe ze haar man Abel leert kennen, de invloed van zijn familie, haar worsteling met haar jeugd en haar visie op het gezinsleven. Dit wordt verweven met de vakantie van het gezin in Frankrijk die eindigt met een traumatische gebeurtenis. Passchier neemt de tijd voor deze introductie, waardoor het verhaal wat traag op gang komt. Pas tegen het einde van het eerste deel dropt de auteur een bom die zijn weerga niet kent en sta je vanaf dat moment als lezer op scherp.
Het tweede deel draait om de moord op een vrouw. Haar lichaam wordt gevonden in een verlaten gebied met tuinhuisjes. Een op het oog vriendelijke vrouw die een onopvallend leven leidt: geen aanleiding om te gaan hemelen, toch? De oudere inspecteur Cees en zijn jongere collega Faye zijn belast met het onderzoek, dat in eerste instantie niet erg wil vlotten. Pas als ze op het spoor van de jonge Jonathan komen en geconfronteerd worden met zijn dagboeken weten ze dat ze met een tikkende tijdbom te maken hebben. De tijd dringt.
Pas in het derde deel leren we Tammy kennen, de jonge vrouw waaraan het boek zijn titel dankt. Tammy wil graag schrijver worden en heeft daarom een kort verhaal gepubliceerd op de website Penwortels. Om daarna even aan haar leven in Nederland te ontsnappen, heeft ze zich teruggetrokken op een onbekend Grieks eiland. Hier brengt ze haar tijd door met nadenken over haar toekomst, lezen en wandelen. Dit verandert in één klap als ze bezoek krijgt van Cees die haar een bijzonder voorstel doet. Zo op het oog drie totaal verschillende verhaallijnen die niet alleen onlosmakelijk met elkaar verbonden blijken te zijn, maar door de unieke manier waarop deze ingezet worden, het boek direct naar een hoger niveau tillen.

Deze verhaallijnen worden verteld vanuit wisselende personages, waardoor er een heel dynamisch vertelperspectief ontstaat. Naast hun functionele rol, maken de verschillende personages een mooie verdieping door, waardoor ze echt tot leven komen. Duidelijke thema’s als milieu, moord, geheimen en wraak sluiten naadloos aan bij subtielere thema’s zoals individualiteit en de invloed van familie(banden). Ook schuwt de schrijver hedendaagse maatschappelijke problemen zoals het effect van de polarisatie en de invloed van (social) media op getroebleerde geesten niet. Dat deze thema’s nergens zwaar op de hand worden, is mede te danken aan de korte hoofdstukken en de vlotte schrijfstijl met klinkende dialogen waarin zo nu en dan heerlijk droge humor voorkomt. Dit alles zorgt voor een toffe leeservaring.

‘Oké’, zegt Holm, die even achter zich de gang in kijkt. ‘Verder nog iets op die telefoon?’
‘Niks bruikbaars,’ zegt Cees. ‘Ze belde weinig, appte weinig en maakte vooral foto’s van haar kat.’
‘Die nu ergens anders onder is gebracht by the way,’ zegt Faye.
‘Dat is nu niet relevant’ zegt Holm.
‘Nou, voor die kat wel’.

Wat maakt dit boek dan bijzonder? Naast de levensechte personages, het unieke gebruik van de verschillende verhaallijnen, de latent aanwezige spanning en de speldenprikjes die je aanzetten tot nadenken, is het toch vooral het gevoel dat De val van Tammy Davidson je na het lezen van de laatste bladzijde af is, zonder dat de auteur daarbij de platgetreden paden heeft bewandeld. Zo blijft onder meer de titel voor meerdere uitleg vatbaar en dat schuurt. En is dat niet precies wat een goede, nee, uitstekende thriller moet doen?