Lezersrecensie
Fijn eerste deel
Viveca Sten (Stockholm, 18 juni 1959) werkt als schrijfster, juridisch adviseur, regisseur en docent. Ze is gehuwd, moeder van drie kinderen en woont buiten Stockholm. Aan haar eerste serie ‘De Sandhammoorden’ kwam na maar liefst tien succesvolle boeken een eind. Voorafgaand aan haar misdaadromans schreef Sten verschillende non-fictieboeken. De nieuwste serie van haar hand speelt zich af in het skigebied Åre en draait om politieagente Hanna Ahlander; ‘Verborgen in de Sneeuw’ is het eerste deel en werd vertaald naar het Nederlands door Bianca Cornelissen.
Hanna is politieagente in Stockholm en heeft een relatie met Christian. Als ze op een dag te horen krijgt dat ze zich door haar gedrag buiten de politiefamilie heeft gesteld en hierdoor niet langer welkom is op haar werk hoopt ze troost bij haar partner Christian te vinden. Thuis aangekomen wacht haar echter nog een verrassing en haar wereld stort in. Op uitnodiging van haar zus vertrekt ze naar het skigebied Åre, waar deze samen met haar man een prachtige villa heeft. Aangekomen in Åre wordt Hanna echter al snel geconfronteerd met de verdwijning van de 18-jarige Amanda en ze besluit haar hulp aan te bieden bij de plaatselijke politie. Samen met Daniel Lindskog, de lokale rechercheur bijt ze zich vast in de zaak vastbesloten deze op te lossen.
Zoals een eerste deel betaamt, worden de diverse personages gedegen geïntroduceerd. Je leert Hanna goed kennen. Natuurlijk komen haar frustratie en woede over haar werksituatie en haar verdriet over Christian aan bod, maar ook haar moeizame relatie met haar ouders en dan specifiek die met haar moeder krijgt de nodige aandacht. Ook Daniel heeft zo zijn demonen en probeert uit alle macht zijn veeleisende werk te combineren met het vaderschap. Natuurlijk is het fijn dat je een goed beeld krijgt van beide protagonisten, maar voor de vaart van het verhaal zou ‘less is more’ hier van toepassing zijn geweest.
Wat overigens wel bijdraagt aan de snelheid, zijn de bondige hoofdstukken. Geschreven vanuit de derde persoon in vlotte, toegankelijke taal met her en der een fijne teaser, nodigt het verhaal uit tot doorlezen:
‘Achteraf zal Daniel zich precies herinneren waar hij was toen hij de boodschap kreeg. Iedereen zit in de vergaderruimte om de zoekactie te plannen. Raffe, Anton en Daniël zitten aan het hoofdeinde. De kaart met merktekens die ze gisteravond hadden gebruikt, ligt uitgespreid op tafel. Ze hebben online verbinding met Östersund.
Ze hebben net de laatste details doorgenomen als Daniel op het scherm een persoon de vergaderruimte in Östersund ziet binnenkomen. Het is een vrouw in burgerkleding. Ze onderbreekt hun gesprek discreet door Birgitta Grip op de schouder te tikken. Het valt Daniel op dat Grips kaken gespannen zijn. Het is geen goed nieuws, dat voelt hij wel. Grip richt haar blik weer op de camera. Ze zucht diep en strijkt met haar hand over haar voorhoofd.’
Dat Sten tijdens het schrijven van het boek de actualiteit niet schuwt, blijkt door de verhaallijn die ze naast de verdwijning van Amanda opvoert. En eigenlijk is dit geen verrassing als je kijkt hoe typerend ze bijvoorbeeld de vriendengroep van het verdwenen meisje of feilloos het verdriet van de ouders van Amanda neerzet. Daarmee geeft de auteur aan dat ze haar huiswerk heeft gedaan en zet ze een hedendaagse thriller neer.
Waar de schrijfster ook veel aandacht aan besteedt, is de setting van het boek. Door de mooie en gedetailleerde beschrijvingen van het skioord en haar omgeving, is het duidelijk dat Åre haar niet onbekend is. Het kost je dan ook geen enkele moeite om je voor te stellen hoe grillig het weer in het Noordwesten van Zweden kan zijn en onder welke omstandigheden Hanna en Daniel hun werk moeten doen.
Omdat Sten meerdere verdachten opvoert, blijft het lang onduidelijk wie de dader is en wat de motieven zijn. En dat is voor een boek in dit genre natuurlijk een vet pluspunt. Toch, als het plot zich langzaam ontrafelt, heb je op alle vragen keurig een antwoord gekregen. En dat maakt ‘Verborgen in de sneeuw’ een wel heel fijn eerste deel.
Hanna is politieagente in Stockholm en heeft een relatie met Christian. Als ze op een dag te horen krijgt dat ze zich door haar gedrag buiten de politiefamilie heeft gesteld en hierdoor niet langer welkom is op haar werk hoopt ze troost bij haar partner Christian te vinden. Thuis aangekomen wacht haar echter nog een verrassing en haar wereld stort in. Op uitnodiging van haar zus vertrekt ze naar het skigebied Åre, waar deze samen met haar man een prachtige villa heeft. Aangekomen in Åre wordt Hanna echter al snel geconfronteerd met de verdwijning van de 18-jarige Amanda en ze besluit haar hulp aan te bieden bij de plaatselijke politie. Samen met Daniel Lindskog, de lokale rechercheur bijt ze zich vast in de zaak vastbesloten deze op te lossen.
Zoals een eerste deel betaamt, worden de diverse personages gedegen geïntroduceerd. Je leert Hanna goed kennen. Natuurlijk komen haar frustratie en woede over haar werksituatie en haar verdriet over Christian aan bod, maar ook haar moeizame relatie met haar ouders en dan specifiek die met haar moeder krijgt de nodige aandacht. Ook Daniel heeft zo zijn demonen en probeert uit alle macht zijn veeleisende werk te combineren met het vaderschap. Natuurlijk is het fijn dat je een goed beeld krijgt van beide protagonisten, maar voor de vaart van het verhaal zou ‘less is more’ hier van toepassing zijn geweest.
Wat overigens wel bijdraagt aan de snelheid, zijn de bondige hoofdstukken. Geschreven vanuit de derde persoon in vlotte, toegankelijke taal met her en der een fijne teaser, nodigt het verhaal uit tot doorlezen:
‘Achteraf zal Daniel zich precies herinneren waar hij was toen hij de boodschap kreeg. Iedereen zit in de vergaderruimte om de zoekactie te plannen. Raffe, Anton en Daniël zitten aan het hoofdeinde. De kaart met merktekens die ze gisteravond hadden gebruikt, ligt uitgespreid op tafel. Ze hebben online verbinding met Östersund.
Ze hebben net de laatste details doorgenomen als Daniel op het scherm een persoon de vergaderruimte in Östersund ziet binnenkomen. Het is een vrouw in burgerkleding. Ze onderbreekt hun gesprek discreet door Birgitta Grip op de schouder te tikken. Het valt Daniel op dat Grips kaken gespannen zijn. Het is geen goed nieuws, dat voelt hij wel. Grip richt haar blik weer op de camera. Ze zucht diep en strijkt met haar hand over haar voorhoofd.’
Dat Sten tijdens het schrijven van het boek de actualiteit niet schuwt, blijkt door de verhaallijn die ze naast de verdwijning van Amanda opvoert. En eigenlijk is dit geen verrassing als je kijkt hoe typerend ze bijvoorbeeld de vriendengroep van het verdwenen meisje of feilloos het verdriet van de ouders van Amanda neerzet. Daarmee geeft de auteur aan dat ze haar huiswerk heeft gedaan en zet ze een hedendaagse thriller neer.
Waar de schrijfster ook veel aandacht aan besteedt, is de setting van het boek. Door de mooie en gedetailleerde beschrijvingen van het skioord en haar omgeving, is het duidelijk dat Åre haar niet onbekend is. Het kost je dan ook geen enkele moeite om je voor te stellen hoe grillig het weer in het Noordwesten van Zweden kan zijn en onder welke omstandigheden Hanna en Daniel hun werk moeten doen.
Omdat Sten meerdere verdachten opvoert, blijft het lang onduidelijk wie de dader is en wat de motieven zijn. En dat is voor een boek in dit genre natuurlijk een vet pluspunt. Toch, als het plot zich langzaam ontrafelt, heb je op alle vragen keurig een antwoord gekregen. En dat maakt ‘Verborgen in de sneeuw’ een wel heel fijn eerste deel.
1
Reageer op deze recensie