Lezersrecensie
De vergeten buurttuin
Drie verschillende mensen met verschillende achtergronden treffen elkaar in een enigszins vervallen buurt in Een stadje in Cumbria. Hoewel deze 3 hoofdrolspelers heel verschillend zijn, hebben ze alle drie een ‘rugzakje’ mee te dragen in het leven. De tuin is het bindmiddel in het boek; deze 3 mensen werken samen aan een tuin om de leefbaarheid in de buurt te vergroten. Door Luisa, de professionele tuinontwerpster te volgen samen met Cas, de maatschappelijk bevlogen bokstrainer en Harper, en tiener die verantwoording draagt voor haar kleine broertje. Hun verhaal wordt in dit boek vertelt; zowel privé als hun werk over de buurttuin.
Dit boek is heel beeldend geschreven. Ook is het de schrijfster gelukt om sfeer over te brengen. Vooral de buurt waarin de tuin staat, het grijze en het grauwe weet ze goed over te brengen. Ook de mensen worden duidelijk te beschreven. Bijvoorbeeld Harper, een tienermeisje dat veel ballen in de lucht moet houden om voor haar broertje te zorgen en bereid is om daar heel ver in te gaan. Maar ook andere personen die in het boek voorkomen, zijn goed voor te stellen en geven de samenleving in de buurt weer.
De taal is prettig om te lezen. De zinnen zijn niet te lang en niet te kort en wat bedoeld wordt, is ook opgeschreven. Geen doordenkertjes, maar heldere taal.
Dit boek valt onder de categorie Feelgood en daar hoort het ook. Het bewijst ook dat niet alle Feelgood boeken romantische boeken zijn. Want veel onderwerpen in dit boek zijn niet allemaal vrolijk: rouw, verdriet, verwaarlozing, armoede, uitzichtloosheid. Maar het boek laat ook zien dat er zich weleens mogelijkheden voordoen om deze dingen om te draaien naar iets positiefs.
Kortom: een fijn leesbaar boek dat de ruwe randen van het leven in de samenleving laat zien maar het ook een positieve draai laat geven.
Dit is het derde boek van Sharon Gosling dat in het het Nederlands verscheen. ‘ ‘Het boekwinkeltje in de vuurtoren’ en ‘Het huis onderaan de klif’ verschenen al eerder. Dank je wel Zomer & Keuning en Hebban voor dit exemplaar.
Dit boek is heel beeldend geschreven. Ook is het de schrijfster gelukt om sfeer over te brengen. Vooral de buurt waarin de tuin staat, het grijze en het grauwe weet ze goed over te brengen. Ook de mensen worden duidelijk te beschreven. Bijvoorbeeld Harper, een tienermeisje dat veel ballen in de lucht moet houden om voor haar broertje te zorgen en bereid is om daar heel ver in te gaan. Maar ook andere personen die in het boek voorkomen, zijn goed voor te stellen en geven de samenleving in de buurt weer.
De taal is prettig om te lezen. De zinnen zijn niet te lang en niet te kort en wat bedoeld wordt, is ook opgeschreven. Geen doordenkertjes, maar heldere taal.
Dit boek valt onder de categorie Feelgood en daar hoort het ook. Het bewijst ook dat niet alle Feelgood boeken romantische boeken zijn. Want veel onderwerpen in dit boek zijn niet allemaal vrolijk: rouw, verdriet, verwaarlozing, armoede, uitzichtloosheid. Maar het boek laat ook zien dat er zich weleens mogelijkheden voordoen om deze dingen om te draaien naar iets positiefs.
Kortom: een fijn leesbaar boek dat de ruwe randen van het leven in de samenleving laat zien maar het ook een positieve draai laat geven.
Dit is het derde boek van Sharon Gosling dat in het het Nederlands verscheen. ‘ ‘Het boekwinkeltje in de vuurtoren’ en ‘Het huis onderaan de klif’ verschenen al eerder. Dank je wel Zomer & Keuning en Hebban voor dit exemplaar.
1
Reageer op deze recensie