Terug op Edgar Road

Het achtste deel alweer! Alfie is een inmiddels oudere kat met een uitdijende familie. Hij is zelfs opa geworden van 3 kittens. Deze kittens lijken wel stuiterballen en Alfie richt een kattenschool op om de kittens zo iets bij te brengen. Ondertussen gaat het leven op Edgar Road door met afscheid, verdriet maar ook liefde en plezier.

Het boek is vanuit Alfie de kat geschreven. Dat maakt de toon soms eenvoudig. Maar toch zijn de onderwerpen niet eenvoudig. Vooral in het tweede deel van het boek gaat het over verlies, rouw, een weglopend meisje en angst. Ernstige onderwerpen. Ze worden met emotie door Alfie verteld. Toch waait er een luchtige noot door het boek, want Alfie verteld het verhaal.
Alfie, zijn zoon George en alle katten en hond zorgen ervoor dat het weer bekend voelt op Edgar Road en ik denk dat Alfie het niet erg vindt dat terwijl ik las, de hond bij me op schoot kwam liggen.

Rachel Wells heeft al veel boeken over Alfie geschreven. Hoe hij als jonge zwerfkat besloot om een drempelkat in Edgar Road te worden tot nu hij een lieve opa kat is geworden, die zich nog overal mee bemoeit.
Een boek om bij te ontspannen en ondanks de problemen die erin voorkomen is het luchtig.