Prachtige verhalen met diepte en taartjes

Toon Tellegen schreef verschillende verhalenbundels die samengevoegd werden in “Misschien wisten zij alles”. Op het oog zijn het leuk verhaaltjes over dieren in het bos. Maar als het lezen begint zijn het helemaal geen gewone verhalen. De verhaaltjes zijn kort maar hebben een diepere lading. Onder de laag gezelligheid en knusse vriendschap gaat een bijna filosofische wereld schuil. Zo kan het gebeuren dat op middelbare scholen verhalen van Toon Tellegen bij het vak levensbeschouwing worden besproken.

Natuurlijk hecht je je als lezer aan de olifant, de egel, de krekel, de mier die dik bevriend is met de wijze eekhoorn, mijn favoriet. Het leuke is dat de letterlijke verhoudingen anders lijken. Een olifant die graag in bomen klimt, een mier die over de schutting kijkt. Niemand is de baas, al denken ze dat soms zelf wel. De dieren peinzen veel en denken na over belangrijke dingen en beleven emoties zoals verdriet, blijdschap en boosheid. Hoogtepunten zijn hen verjaardagen en taarten, heel veel taarten.

Dit is geen boek om snel te lezen. Dat kan ook niet want het is met meer dan 600 pagina’s een klepper. Maar het fijnste is om een paar verhaaltjes te lezen, het te laten bezinken en later weer verder te gaan. De lezer mag er lang over doen want tijd is een rekbaar begrip in het bos van Toon Tellgen.

Toon Tellegen studeerde geneeskunde was huisarts en is schrijver. Hij schreef gedichten vele boeken waar dieren een centrale rol in spelen.