Psychologische thriller pur sang

Rond 7 mei, de verschijningsdatum van De Miljardair, de nieuwe (psychologische) thriller van Thomas Erikson, ontving ik dit e-book ter review van de uitgever HarperCollinsHolland. Voor mij was dit de kennismaking met deze Zweedse schrijver. Gedragspsycholoog Thomas Erikson heeft een aantal non-fictie boeken op zijn naam staan, met als onderwerp de relaties, communicatie en omgang met verschillende typen mensen. Ook geeft hij onderricht en lezingen (vooral in het bedrijfsleven) over deze onderwerpen. Om het onderwerp toegankelijk te maken voor een breder publiek komt hij, ruim 10 jaar na zijn eerdere 2 thrillers met gedragspsycholoog Alex King in de hoofdrol, met een nieuw alter ego: Joe Carling.

De Miljardair is het eerste boek in de serie over Joe, die tot minimaal 4 delen moet uitgroeien. In ruim 400 bladzijden beschrijft Erikson het verhaal van de 75-jarige miljardair Georg Bomarck, die aan de laatste periode van zijn leven bezig is. Het speelt zich grotendeels af op zijn landgoed in de ruime omgeving van Stockholm en in het Zwitserse Zermatt. Georg schakelt oud-militair Joe Carling in om zijn beoogd erfgenaam Filip op te sporen. Filip, 25 jaar, is zijn enige familielid waarmee hij een band heeft. Met de andere leden van zijn kleurrijke familie heeft hij liefst zo weinig mogelijk te maken. Gebruikt zijn militaire achtergrond en zijn invoelingsvermogen om het raadsel van het verdwijnen van Filip op te lossen. Hij moet enigszins haast maken, Georg’s toestand verslechtert met de dag.

Het boek is opgedeeld in korte hoofdstukken van 2 tot 6 bladzijden. Het leest lekker makkelijk weg. Heel veel vaart zit er, zeker in de eerste hoofdstukken, niet in, maar we leren de overige hoofdrolspelers wel steeds beter kennen. Ook maken we meer en meer kennis met de innemende Joe. Er zit zeker nog voldoende ruimte in zijn karakter om verder te kunnen groeien en ons meer de kans te geven te ervaren in hoeverre zijn militaire achtergrond en zijn baan als gedragspsycholoog zijn handelen bepaalt. Opvallend is dat Joe vooral veel interesse (wellicht een obsessie) heeft voor de oogkleur van de mensen die hij ontmoet. Gebruikt hij deze als “de spiegel van de ziel”?

Als gedragspsycholoog weet Erikson de karakters goed te duiden, als lezer heb je vrij snel gevoel bij welk vlees je in de kuip hebt. Het boek heeft me daardoor nieuwsgierig gemaakt naar zijn eerdere thrillers, maar ook naar zijn non-fictie boeken. Het boek is dus een uitnodiging voor een verdere kennismaking met de schrijver. Ik zou het boek karakteriseren als een psychologische thriller pur sang, waarbij de zinderend spannende actie wat achter blijft. Ben je dus een liefhebber van spetterende actiethrillers dan is dit boek waarschijnlijk niet jouw ding, maar houd je van goed uitgewerkte psychologische thrillers dan zal dit boek je zeker bekoren. Wat mij betreft komt de waardering in de buurt van de 5 sterren, maar ik houd het vooralsnog op 4. Als het karakter van Carling verder doorontwikkelt zal 1 van de volgende delen hopelijk op een 5 uitkomen.