Twee verhaallijnen die elkaar ontmoeten

Van Luitingh-Sijthoff ontving ik de Nederlandse vertaling van het boek” Dalskugan” van de Zweedse schrijfster Viveca Sten, onder de naam “Verborgen in de schaduw”. Dit is het tweede boek in een serie met Hannah Ahlander als hoofdpersoon en sluit prima aan bij het eerste deel. Het boek is prima als stand-alone te lezen, maar mocht je de serie willen volgen raad ik wel aan dit in volgorde te doen.

Als rechercheur bij de politie van Are duikt Hannah in de zaak van de vermoorde loodgieter Johan. Het verhaal volgt twee verhaallijnen, Het onderzoek naar de moord op Johan vindt plaats in de laatste week van februari en eerste van maart in 2020. In korte hoofdstukken ontrafelen Hannah en haar collega’s het gruwelijke moordmysterie.

De tweede verhaallijn staat ogenschijnlijk los van de eerste en begint in september 2012. Op den duur blijkt dat de twee verhaallijnen meer met elkaar te maken hebben dan het in eerste instantie lijkt. Dit deel van het verhaal brengt Hannah weer in aanraking met het specialisme dat ze had toen ze nog bij de politie van Stockholm werkte.

Sten hanteert, net als in het eerste deel, een heldere, tot de verbeelding sprekende vertelstijl. Zowel als het gaat om de karakters van de hoofdrolspelers, de aard van de gebeurtenissen als de omgeving en het klimaat waarin het verhaal zich afspeelt.

In de ene verhaallijn ontstaat een beklemmend en bedenkelijk beeld van sekte-achtige religieuze stroming waarvan de schrijfster nadrukkelijk aangeeft dat deze fictief is. In de tweede verhaallijn wordt een aantal dilemma’s uitgewerkt waar de politiefunctionarissen komen te staan bij het oplossen van een gruwelijk moord- en ontvoeringsonderzoek. Hiermee wordt de lezer uitgedaagd tot het verder nadenken hierover.

Hoewel het verhaal niet overloopt van snelheid en actie slaagt Sten erin de aandacht voortdurend vast te houden en de lezer te boeien. Ik waardeer dit boek met een dikke 4 sterren.