Lezersrecensie
De enorme veerkracht van Sira
‘Het geluid van de nacht’ was bij de publicatie in 2012 een enorm succes. Het door Maria Dueñas geschreven en door Jacqueline Visscher vertaald boek stond na de publicatie een half jaar op nummer 1 van de bestseller lijst in Spanje. Er is inmiddels in Spanje ook een tv-serie van gemaakt. Een boek waar je dus veel van mag verwachten en die verwachting is ook terecht.
De hoofdpersoon in ‘Het geluid van de nacht’ is Sira Quiroga, een naaister in Madrid. Het verhaal begint na de eerste wereldoorlog als Spanje er economisch slecht aan toe is. Het was eens een wereldmacht maar dat is over. Het heeft de ene na de andere kolonie verloren. De burgers voelen de gevolgen en de armoede is groot.
Sira ondervindt de slechte omstandigheden aan den lijve maar onverwacht krijgt ze de beschikking over veel geld. Dat verliest ze weer vrij snel door een onstuimige romance. Met vallen en opstaan krijgt zij haar leven weer op de rit. Zij is terecht gekomen in het Spaans Protectoraat in Noord Afrika waar ze met hulp een naai atelier opzet. De hulp komt van een smokkelaarster die haar een warm hart toedraagt. Door het boek heen maak je de groei mee van Sira van een eenvoudig naaistertje tot een zelfbewuste vrouw die haar leven zelf in de hand neemt.
Het karakter van de hoofdpersoon wordt in de loop van het verhaal goed uitgediept. Dat geldt ook voor Rosalinda Fox, een Engelse die een verhouding krijgt met Juan Luis Beigbeder, de Hoge Commissaris van het Spaans Protectoraat. Rosalinda leer je vooral kennen door de ogen van Sira. Hoewel Sira een fictief figuur is, is Rosalinda Fox een historisch persoon en de relatie met Beigbeder heeft ook echt bestaan.
De beschrijving van de in eerste instantie vreedzame sfeer in Noord Afrika is mooi. Net zoals van de sfeer in Spanje tijdens de onrusten in het eerste kwart van de twintigste eeuw en gedurende de burgeroorlog. Maria Dueñas weet vaak met veel voorbeelden de situatie mooi te beschrijven zonder dat het wijdlopig wordt.
Mooie bijvangst van dit boek is het verhaal over de geschiedenis van Noord Afrika in het begin van twintigste eeuw en hoe het dagelijks leven was in dat gebied in die periode.
De hoofdpersoon in ‘Het geluid van de nacht’ is Sira Quiroga, een naaister in Madrid. Het verhaal begint na de eerste wereldoorlog als Spanje er economisch slecht aan toe is. Het was eens een wereldmacht maar dat is over. Het heeft de ene na de andere kolonie verloren. De burgers voelen de gevolgen en de armoede is groot.
Sira ondervindt de slechte omstandigheden aan den lijve maar onverwacht krijgt ze de beschikking over veel geld. Dat verliest ze weer vrij snel door een onstuimige romance. Met vallen en opstaan krijgt zij haar leven weer op de rit. Zij is terecht gekomen in het Spaans Protectoraat in Noord Afrika waar ze met hulp een naai atelier opzet. De hulp komt van een smokkelaarster die haar een warm hart toedraagt. Door het boek heen maak je de groei mee van Sira van een eenvoudig naaistertje tot een zelfbewuste vrouw die haar leven zelf in de hand neemt.
Het karakter van de hoofdpersoon wordt in de loop van het verhaal goed uitgediept. Dat geldt ook voor Rosalinda Fox, een Engelse die een verhouding krijgt met Juan Luis Beigbeder, de Hoge Commissaris van het Spaans Protectoraat. Rosalinda leer je vooral kennen door de ogen van Sira. Hoewel Sira een fictief figuur is, is Rosalinda Fox een historisch persoon en de relatie met Beigbeder heeft ook echt bestaan.
De beschrijving van de in eerste instantie vreedzame sfeer in Noord Afrika is mooi. Net zoals van de sfeer in Spanje tijdens de onrusten in het eerste kwart van de twintigste eeuw en gedurende de burgeroorlog. Maria Dueñas weet vaak met veel voorbeelden de situatie mooi te beschrijven zonder dat het wijdlopig wordt.
Mooie bijvangst van dit boek is het verhaal over de geschiedenis van Noord Afrika in het begin van twintigste eeuw en hoe het dagelijks leven was in dat gebied in die periode.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Bazuin1953
Gesponsord
'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'
'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.
