Lezersrecensie
Prachtig boek!
De laatste dag van de veerman gaat over de laatste reis van veerman Nils Vik. Hij overziet zijn leven en de mensen die hij vervoert heeft. Wat zijn de goede beslissingen geweest en waar heeft hij steken laten vallen? Terwijl Nils zijn laatste boottocht maakt vaar en denk je met hem mee.
Nils is zo’n man die al jong wist wat hij ging doen qua beroep en in een oogopslag weet dat dit de vrouw is waarmee hij zou gaan trouwen. En met hetzelfde gemak gaat hij door het leven. Het juiste doen, soms een balans houden in het huwelijksleven maar met een zekerheid en standvastigheid is hij veerman in hart en nieren en met dezelfde zekerheid gaat hij door het leven.
De schrijfstijl van Frode Grytten is af en toe haast poëtisch. Mooie beschrijvende zinnen over Noorwegen maar ook overdenkende zinnen van Nils op zijn bijzondere leven als één van de weinige veermannen in de regio.
‘Ik verlies snelheid, ik dwaal door de lucht, ik word water – dit grote gedeelte van mij dat water is, mijn gezicht dat weer water zal worden.’
Nils neemt afscheid van zijn leven en overdenkt alles. Dat alleen zou een heel zwaarmoedig boek kunnen opleveren maar De laatste dag van de veerman is meer een overdenking geworden. Het laat je zelf nadenken.
Hoe zou jezelf willen dat mensen je herdenken? Heb je meer goede of slecht beslissingen gemaakt? Of een bijzondere prestatie? Contact met kinderen of vrienden? Waar heb je spijt van?
De laatste dag van de veerman is een aaneenschakeling van herinneringen. Poëtisch en meelevend. Prachtig boek!
Nils is zo’n man die al jong wist wat hij ging doen qua beroep en in een oogopslag weet dat dit de vrouw is waarmee hij zou gaan trouwen. En met hetzelfde gemak gaat hij door het leven. Het juiste doen, soms een balans houden in het huwelijksleven maar met een zekerheid en standvastigheid is hij veerman in hart en nieren en met dezelfde zekerheid gaat hij door het leven.
De schrijfstijl van Frode Grytten is af en toe haast poëtisch. Mooie beschrijvende zinnen over Noorwegen maar ook overdenkende zinnen van Nils op zijn bijzondere leven als één van de weinige veermannen in de regio.
‘Ik verlies snelheid, ik dwaal door de lucht, ik word water – dit grote gedeelte van mij dat water is, mijn gezicht dat weer water zal worden.’
Nils neemt afscheid van zijn leven en overdenkt alles. Dat alleen zou een heel zwaarmoedig boek kunnen opleveren maar De laatste dag van de veerman is meer een overdenking geworden. Het laat je zelf nadenken.
Hoe zou jezelf willen dat mensen je herdenken? Heb je meer goede of slecht beslissingen gemaakt? Of een bijzondere prestatie? Contact met kinderen of vrienden? Waar heb je spijt van?
De laatste dag van de veerman is een aaneenschakeling van herinneringen. Poëtisch en meelevend. Prachtig boek!
1
Reageer op deze recensie