Romannetje

Voor leesclub de Boekenreizigers Olv Erna Eikhoudt mocht ik de roman Een weg terug, van de mij niet bekende schrijfster Ina van der Beek lezen. De cover toont een zoete foto van een stelletje, wat me doet denken aan een bouquetreeks romannetje. En gek genoeg heeft het daar ook wat van weg. Ik weet eigenlijk niet goed hoe ik het boek moet beoordelen. Ik vroeg me voortdurend af waar het verhaal naar toe zou gaan, het kabbelde maar voort en was toen plots afgelopen. Er was dus geen grote spanningsboog, maar het las wel lekker weg, waardoor ik toch ook niet de neiging had om het weg te leggen. Zeker niet mijn voorkeursgenre, maar toch had het wel iets. Vorm vooral je eigen oordeel zou ik zeggen. Het verhaal gaat over Femke, die op hele jonge leeftijd zwanger wordt van een vakantieliefde. Ze besluit het kindje, dochter Merel, met de hulp van haar ouders en zusjes op te voeden,maar ontdekt dat de meeste mannen afhaken wanneer ze horen dat ze al moeder is. Tot ze Jurre ontmoet. Ze besluit niet direct over Merel te beginnen, uit angst hem te verliezen, maar merkt dat het daarna steeds lastiger wordt. Wanneer het later natuurlijk toch uitkomt, is het juist het verzwijgen wat haar bijna de relatie kost. We maken een sprongetje in de tijd en ze trouwt met Jurre, die Merel als zijn eigen kind opvoedt, maar het lijkt wel of Femke dit niet durft te geloven, hetgeen tot problemen leidt in hun relatie en maakt dat Femke nog meer dingen achterhoudt voor hem. Het maakt de hoofdpersoon niet echt een sympathiek personage. Ze geeft anderen de schuld van alles in haar leven wat minder loopt en is ontevreden. Ze groeien steeds meer uit elkaar wanneer Femke probeert haar jeugd in te halen en opnieuw geheimen heeft voor haar man. Uiteindelijk kan Jurre er niet meer tegen. Zou er, zoals de titel belooft een weg terug zijn? De twist aan het einde kan ik niet goed plaatsen en voelt wat onaf.