Bijzondere oorlogsroman

Voor leesclub de Boekenreizigers Olv Erna Eikhoudt mocht ik de roman Hoe klein de wereld is van Carla de Jong lezen. Een extra bijzonder boek,omdat de wortels ervan door een andere auteur zijn gelegd, die overleed voordat hij het had kunnen afschrijven. Ik heb het boek graag gelezen. Het had een compleet andere invalshoek dan andere oorlogsromans, doordat het zich deels op Texel afspeelt, maar ook doordat het een voor mij onbekende geschiedenis vertelt over de Indiers, die met een compleet andere achtergrond ook betrokken raken bij de Tweede Wereldoorlog. Het boek komt geloofwaardig over en is, hoewel het vaak een verdrietig inhoud heeft, nergens sentimenteel. We lezen de geschiedenis van Luna, een jonge vrouw, die met gaar norse vader en Duitse grootmoeder op Texel in een boerderij woont,waar ze zorgt voor koe Stientje, paard Gerke en de moestuin. We verspringen steeds een paar jaar in de tijd, waardoor we haar gevoelens en gedrag beter leren begrijpen. Er speelt een geheim rond haar Franse moeder, die een jaar na haar geboorte overleden is. Het leven van Luna wordt afgewisseld met dat van de ayurvedische arts Chandar, die in India wordt opgeleid door zijn wijze en vredelievende vader in moeilijke omstandigheden waarbij de Britten hen als minderwaardig behandelen. Ghandi probeert op vredige wijze dingen te veranderen,maar anderen vinden dat er geweld nodig is om de situatie te verbeteren en Chandar besluit zich te melden voor dienst in het Britse leger en besluit later dat de Duitsers en hij in de Britten een gemeenschappelijke vijand hebben en zich bij hen aan te sluiten. Zowel Chandar als Luna maken in de oorlog keuzes waar ze naderhand vreselijk onder gebukt gaan. Wanneer Chandar op Texel gelegerd wordt vinden ze elkaar, ondanks dat ze zich in tegengestelde kampen bevinden. Het boek toont aan dat goed en fout niet altijd zo zwart- wit zijn en dat goede mensen ook foute keuzes kunnen maken. En dat oorlog de kaarten over loyaliteiten opnieuw schudt.