Lezersrecensie
Oorlogsroman
Voor de leesclub de Boekenreizigers Olv Erna Eikhoudt mocht ik het boek Wacht maar tot ik groter ben, van de mij onbekende Drentse auteur Michael Plantinga lezen. Op de cover staat het woord thriller,maar de foto op de cover van een klein jongetje met een koffer en een knuffel in de hand, voor een goederentrein, toont aan dat het hier veeleer gaat om een oorlogsroman. Hoewel het verhaal zeker spannend is, deed het bij momenten wat amateuristisch aan. Het begin was nogal abrupt en hetzelfde geldt voor het einde. Soms leek het bij bepaalde stukken meer op een geschiedenisboek dan een roman en soms wisselde het perspectief waarvanuit werd geschreven opeens. Ik las het ebook en om onverklaarbare redenen veranderde het lettertype op sommige plekken. Het verhaal gaat over de 12-jarige Joodse Gabrian en zijn 2 jaar jongere broertje Jordan, die tijdens een transport van Westerbork naar Auschwitz door het verzet bevrijd worden en beiden op een andere plek door SSer Karl Vonkle in barre omstandigheden worden gebracht, waarbij ze voor onmogelijke dilemma’s geplaatst worden en zelf mensen moeten vermoorden, waarbij hen wordt voorgehouden dat ze dan hun ouders zullen terugzien. De titel slaat op de wraak die ze willen nemen voor wat hen is aangedaan. Hoewel er gruwelijke zaken worden beschreven gaat het boek ook over doorzettingsvermogen en de goedheid van mensen,ongeacht hun barre omstandigheden. Ondanks alles was het een aardig boek, ondanks dat het een genre is dat ik niet ( meer) zo graag lees en waarvan ik denk dat er nog wat meer uitgehaald had kunnen worden.
1
Reageer op deze recensie