Echte spanning ontbreekt

Ken je dat? Er gebeurt iets, wat weer iets anders uitlokt, waardoor er weer iets anders gebeurt. Samenloop van omstandigheden, noemen we dat. Vicky en haar klasgenoten krijgen er mee te maken tijdens hun snuffelstage op school. Wat begint als een verschrikkelijk saaie week als broodjessmeerder bij een advocatenkantoor, eindigt in een afschuwelijke ontdekking die de hele wereld over gaat. En de ontrafeling van die ontdekking komt niet zonder gevaar.  

Liquidator is het tweede boek van auteur Andy Mulligan. Eerder schreef hij al het bekroonde Trash!, een exemplaar dat ontzettend goed ontvangen werd. Hoge verwachtingen voor zijn nieuwe boek, dus.   Ten eerste. Liquidator, really? Niet echt een titel die aanspreekt. Het knaloranje frisdrankblikje op de voorkant – inclusief grote inktvlek – doet ook niet vermoeden dat je als lezer op het punt staat om een enorm spannende thriller te lezen. Eén ding is zeker, het roept in ieder geval wel nieuwsgierigheid op. Want wat heeft een blikje frisdrank te maken met een bloedstollend spannende jeugdthriller?  

Dat wordt al snel duidelijk na een paar hoofdstukken, die trouwens erg leuk in elkaar zitten. Niet alleen Vicky komt aan het woord, maar ook haar andere klasgenoten die iets met het verhaal te maken hebben. Zo gaan we met Vicky mee naar het advocatenbureau, mogen we een beroemdheid zien bij haar vriendin Katkat en ontdekken we bij Damien dat een baantje in het riool niet zo erg is als het lijkt.  

Dan komen we meteen bij het volgende punt. Want die vele klasgenoten met al hun verschillende stages maken het verhaal nogal ongeloofwaardig. Geheel toevallig dat de totaal verschillende levens van de kinderen op een bepaald punt bij elkaar komen. Want wat hebben een rioolwerker, superster en chirurg met elkaar te maken? Niet veel, lijkt het. En even over die superster, ooit weleens een 13-jarige ontmoet die internationaal bekend werd door haar snuffelstage van drie dagen? En een meisje van 14 dat zonder enige studie zomaar in een lichaam mag snijden tijdens haar stage in het ziekenhuis, is ook niet echt realistisch. Ongeloofwaardig, dus.  

Daarentegen zijn de onderwerpen die behandeld worden in Liquidator allesbehalve ongeloofwaardig. Er zijn weinig boeken geweest die bespreken hoe schadelijk suiker voor ons kan zijn. Ook wordt er aan het licht gebracht waar grote bedrijven toe in staat kunnen zijn, zoals een kindje in Afrika als proefdier gebruiken voor hun frisdrankjes. Want echt wel dat deze dingen gebeuren, we horen er alleen niets over omdat het vaak geheim blijft. Daarnaast wordt ook het onderwerp anorexia behandeld, en dat maakt Liquidator een boek dat ook echt leerzaam is. Je wordt er als lezer beter van.  

Of het boek daadwerkelijk beschouwd kan worden als een thriller waar je haren van overeind gaan staan, dat valt te betwijfelen. Echte spanning – buiten de achtervolging door enge beveiligers – zit er niet echt in, en het einde is makkelijk te voorspellen. Toch een boek waar je als lezer veel aan kan hebben. Als is het alleen maar om eens te bedenken hoeveel macht die grote bedrijven kunnen hebben.