Technisch gezien valt er op het boek weinig aan te merken maar ik miste simpelweg spanning. En daarvoor kies je toch een boek dat als thriller wordt geafficheerd.

Het zal je maar gebeuren: trouwen en weduwe worden op dezelfde dag. Dat is echter precies wat Magda Newsam overkomt. In en in triest, zou je zeggen, maar zo beleeft zij zelf het niet. Magda had namelijk al ontdekt dat zij meer voor vrouwen voelde dan voor mannen. Zo bekeken komt de dood van Philip dus niet eens zo ongelegen. Dat er al snel twee hoofdverdachten worden gevonden, en uiteindelijk ook veroordeeld, maakt de verwerking van het drama nog gemakkelijker. Farewell Philip, hello Jay. Want de zakelijk succesvolle Jay MacCallan Stewart is haar nieuwe liefde. Magda’s moeder, Corinna, heeft echter een andere kijk op de tragische gebeurtenissen van haar dochters trouwdag. Volgens haar loopt de echte moordenaar nog vrij rond en ze beweert ook te weten wie dat is: Jay MacCallan Stewart. En die heeft volgens haar ook al eerder gemoord. Op een slinkse manier zet ze klinisch psychiater Charlie Flint, die beroepshalve al de nodige speurderservaring heeft en een oude bekende van de familie is, aan het werk om de waarheid boven tafel te krijgen. Charlie is wegens vermeende fouten op non-actief gesteld en heeft momenteel toch niets om handen. Eigenlijk voelt ze weinig voor een rol als detective. Aan de andere kant ziet ze in Corinna’s verzoek een onverwachte kans gerehabiliteerd te worden en daarom doet ze het uiteindelijk toch. Mét het gewenste resultaat; zoveel kan alvast wel verklapt worden.
Is Jay inderdaad een moordenaar? Die vraag loopt als een rode draad door het verhaal. Toch is dat niet het hoofdthema van deze roman. Blinde obsessie gaat vooral over intermenselijke relaties en dan met name die tussen lesbische vrouwen. McDermid heeft lange tijd geweigerd haar seksuele voorkeur tot onderwerp van haar boeken te maken en daaraan komt nu dus een abrupt einde. Het doet het verhaal geen goed. Spanning, toch niet bepaald een onbelangrijk element in een thriller, is lange tijd ver te zoeken. Blinde obsessie gaat over mensen: hoe zij met vallen en opstaan hun identiteit ontdekken, de waarde van relaties leren kennen en uiteindelijk met geoorloofde én ongeoorloofde middelen een plaats in de wereld veroveren. Technisch gezien valt er op het boek weinig aan te merken – de manier waarop Val McDermid Jay’s memoires functioneel gemaakt heeft bijvoorbeeld, is ronduit knap – en we krijgen en passant een genadeloos beeld van het benauwde universiteitswereldje van Oxford, waar een groot deel van het verhaal zich afspeelt. Maar ik miste simpelweg spanning. En daarvoor kies je toch een boek dat als thriller wordt geafficheerd. Val McDermid heeft me deze keer dus wat teleurgesteld.