Hebban recensie
Trage thriller
Veel boeken ontstaan vanuit het niets; of vanuit het bijna niets. Een simpel gegeven in de werkelijkheid, een nieuwsfeit van niemendal bij voorbeeld, is voor een echte schrijver vaak genoeg om uit te bouwen tot een complete roman. En als het goed is, met een verrassend resultaat. Wat precies de aanleiding is geweest tot het schrijven van Moederziel, de derde thriller van Sophie Hannah, weet ik niet, maar het heeft in ieder geval een opmerkelijke thriller opgeleverd.
Op een avond hoort hoofdpersoon Sally op BBC News een bekende naam: Mark Bretherick. Mark Bretherick is de man met wie ze een jaar geleden een korte, gepassioneerde relatie heeft gehad. Het is sindsdien haar Zorgvuldig Bewaarde Geheim. Het nieuwsbericht is in meer dan één opzicht schokkend. Marks vrouw Geraldine en hun dochter Lucy blijken op gruwelijke wijze om het leven te zijn gekomen. Volgens de politie heeft Geraldine eerst haar dochter vermoord en daarna de hand aan zichzelf geslagen. Maar de twijfels aan die lezing steken al meteen de kop op en bovendien: de man wiens foto op het scherm verschijnt, is niet de Mark Bretherick die Sally kent. Heeft haar Mark haar tijdens hun amoureuze avontuur voorgelogen of speelt de man in de televisiereportage toneel? Ze besluit de politie anoniem te tippen en het daarbij te laten; haar geheim moet immers haar geheim blijven.
Die luxe wordt haar echter niet gegund. Als ze bijna onder een rijdende bus belandt, kan dat nog toeval zijn, maar wanneer ze een aantal keren door een rode auto wordt gevolgd, beseft ze dat iemand het ook op haar heeft gemunt. Vluchten kan niet meer en daarom besluit ze zelf maar op onderzoek uit te gaan. Ze weet immers niet of de politie haar anonieme brieven wel serieus neemt.
Hoewel ze zoiets nog niet eerder bij de hand gehad heeft, gaat ze als een professionele speurder te werk. Ze brengt een bezoek aan de kersverse weduwnaar en reist ook naar andere plaatsen die in haar reconstructie van de ware toedracht een belangrijke rol gespeeld kunnen hebben; ze ontdekt steeds meer voorbeelden van leugen en bedrog en dan is het plotseling gedaan met haar onderzoek. Want Sally wordt gekidnapt door de man die ze al geruime tijd van uiterst dubieuze praktijken verdenkt.
Het gegeven waarop Moederziel gebaseerd is, is ronduit origineel, maar Sophie Hannah is er niet in geslaagd er ook een bijzonder verhaal van te maken. Er komen in het boek nogal wat passages voor die waarschijnlijk bedoeld zijn om sfeer te creëren of personages reliëf te geven, maar op mij kwamen ze eerder slaapverwekkend over. Er zit zeker in de eerste helft van het verhaal bijzonder weinig vaart. Dat is jammer want met haar vorige thriller, Gevarenzone, leek zij voorgoed te zijn doorgebroken naar een breder publiek. De superlatieven waren ook niet van de lucht.
Met thriller nummer vier, die volgens Hannahs website A room swept white gaat heten, heeft zij dus iets goed te maken. Of dat zo is, weten we vanaf maart 2010. Dan moet het boek verschenen zijn.
Op een avond hoort hoofdpersoon Sally op BBC News een bekende naam: Mark Bretherick. Mark Bretherick is de man met wie ze een jaar geleden een korte, gepassioneerde relatie heeft gehad. Het is sindsdien haar Zorgvuldig Bewaarde Geheim. Het nieuwsbericht is in meer dan één opzicht schokkend. Marks vrouw Geraldine en hun dochter Lucy blijken op gruwelijke wijze om het leven te zijn gekomen. Volgens de politie heeft Geraldine eerst haar dochter vermoord en daarna de hand aan zichzelf geslagen. Maar de twijfels aan die lezing steken al meteen de kop op en bovendien: de man wiens foto op het scherm verschijnt, is niet de Mark Bretherick die Sally kent. Heeft haar Mark haar tijdens hun amoureuze avontuur voorgelogen of speelt de man in de televisiereportage toneel? Ze besluit de politie anoniem te tippen en het daarbij te laten; haar geheim moet immers haar geheim blijven.
Die luxe wordt haar echter niet gegund. Als ze bijna onder een rijdende bus belandt, kan dat nog toeval zijn, maar wanneer ze een aantal keren door een rode auto wordt gevolgd, beseft ze dat iemand het ook op haar heeft gemunt. Vluchten kan niet meer en daarom besluit ze zelf maar op onderzoek uit te gaan. Ze weet immers niet of de politie haar anonieme brieven wel serieus neemt.
Hoewel ze zoiets nog niet eerder bij de hand gehad heeft, gaat ze als een professionele speurder te werk. Ze brengt een bezoek aan de kersverse weduwnaar en reist ook naar andere plaatsen die in haar reconstructie van de ware toedracht een belangrijke rol gespeeld kunnen hebben; ze ontdekt steeds meer voorbeelden van leugen en bedrog en dan is het plotseling gedaan met haar onderzoek. Want Sally wordt gekidnapt door de man die ze al geruime tijd van uiterst dubieuze praktijken verdenkt.
Het gegeven waarop Moederziel gebaseerd is, is ronduit origineel, maar Sophie Hannah is er niet in geslaagd er ook een bijzonder verhaal van te maken. Er komen in het boek nogal wat passages voor die waarschijnlijk bedoeld zijn om sfeer te creëren of personages reliëf te geven, maar op mij kwamen ze eerder slaapverwekkend over. Er zit zeker in de eerste helft van het verhaal bijzonder weinig vaart. Dat is jammer want met haar vorige thriller, Gevarenzone, leek zij voorgoed te zijn doorgebroken naar een breder publiek. De superlatieven waren ook niet van de lucht.
Met thriller nummer vier, die volgens Hannahs website A room swept white gaat heten, heeft zij dus iets goed te maken. Of dat zo is, weten we vanaf maart 2010. Dan moet het boek verschenen zijn.
1
Reageer op deze recensie