Hebban recensie
Griffiths' tweede thriller stelt teleur
De superlatieven waren niet van de lucht toen Dodencirkel, het debuut van de Britse schrijver Elly Griffiths, verscheen. Het boek werd zowel in de VN Thrillergids als op deze site met vier sterren bekroond: zeer goed. Zon verpletterende entree schept verplichtingen en er zullen vast genoeg lezers te vinden zijn die reikhalzend naar haar tweede boek hebben uitgekeken. Slaagt Griffiths er opnieuw in het niveau van haar debuut te halen?
In Offersteen, zoals Griffiths tweede boek heet, is opnieuw een hoofdrol weggelegd voor Ruth Galloway, een forensisch archeologe die in de Norfolk Broads woont. Een forensisch archeoloog wordt door de politie geraadpleegd wanneer bij opgravingen verdachte zaken worden ontdekt. Zoals in dit geval het skelet van een kind waarvan de schedel ontbreekt. Aanvankelijk wordt serieus rekening gehouden met de mogelijkheid van een rituele moord, een oeroud offer om de goden te plezieren, maar als enkele dagen later de schedel wordt gevonden, wijst forensisch onderzoek uit dat het om een sterfgeval van veel recentere datum gaat. Hoewel het echte speurwerk door inspecteur Harry Nelson wordt verricht, raakt Ruth gaandeweg steeds meer bij de zaak betrokken; niet alleen in haar professionele hoedanigheid, maar ook als slachtoffer in spe. Want iemand probeert haar op niet mis te verstane wijze de stuipen op het lijf te jagen. En alsof dat niet erg genoeg is, blijkt zij ook nog zwanger te zijn. Eén nacht van onbezonnen intimiteit met Harry Nelson heeft haar leven een onverwachte wending gegeven.
Dodencirkel werd onder meer geprezen om zijn mooie plot; een perfecte thriller met een superspannend einde. Dat compliment zal Griffiths waarschijnlijk niet nog eens krijgen, althans niet voor dit boek, want het verhaal in Offersteen is traag; een kabbelend beekje met hier en daar een kleine stroomversnelling en een afloop die niet eens zo heel erg verrassend genoemd kan worden. Het enige waarvan ik echt genoten heb, zijn de sfeerbeschrijvingen van de Norfolk Broads. Maar dat telt niet, want Offersteen is een thriller en geen toeristische brochure.
In Offersteen, zoals Griffiths tweede boek heet, is opnieuw een hoofdrol weggelegd voor Ruth Galloway, een forensisch archeologe die in de Norfolk Broads woont. Een forensisch archeoloog wordt door de politie geraadpleegd wanneer bij opgravingen verdachte zaken worden ontdekt. Zoals in dit geval het skelet van een kind waarvan de schedel ontbreekt. Aanvankelijk wordt serieus rekening gehouden met de mogelijkheid van een rituele moord, een oeroud offer om de goden te plezieren, maar als enkele dagen later de schedel wordt gevonden, wijst forensisch onderzoek uit dat het om een sterfgeval van veel recentere datum gaat. Hoewel het echte speurwerk door inspecteur Harry Nelson wordt verricht, raakt Ruth gaandeweg steeds meer bij de zaak betrokken; niet alleen in haar professionele hoedanigheid, maar ook als slachtoffer in spe. Want iemand probeert haar op niet mis te verstane wijze de stuipen op het lijf te jagen. En alsof dat niet erg genoeg is, blijkt zij ook nog zwanger te zijn. Eén nacht van onbezonnen intimiteit met Harry Nelson heeft haar leven een onverwachte wending gegeven.
Dodencirkel werd onder meer geprezen om zijn mooie plot; een perfecte thriller met een superspannend einde. Dat compliment zal Griffiths waarschijnlijk niet nog eens krijgen, althans niet voor dit boek, want het verhaal in Offersteen is traag; een kabbelend beekje met hier en daar een kleine stroomversnelling en een afloop die niet eens zo heel erg verrassend genoemd kan worden. Het enige waarvan ik echt genoten heb, zijn de sfeerbeschrijvingen van de Norfolk Broads. Maar dat telt niet, want Offersteen is een thriller en geen toeristische brochure.
2
Reageer op deze recensie
