Bonifacius opnieuw "vermoord"!

Mijn eerste indruk was, dat ik terecht gekomen was in een anachronistisch verhaal, omdat het boek gaat over een geloofsgemeenschap, die de ideeën van Bonifacius aanhangt. De gemiddelde Nederlander, inclusief ikzelf, weet hierover hooguit te vertellen, dat deze in 754 bij Dokkum werd vermoord.
Om zoiets nog een keer op te rakelen lijkt een beetje passé in de huidige tijd, hoewel er waarschijnlijk meer sektes bestaan, dan een mens kan bevroeden. Al lezende begon ik toch steeds meer te geloven in de realiteit van zoiets, zeker als je langzaam maar zeker in de gedachtewereld van de hoofdpersoon Winfried, zoon van de leider van deze geloofsgemeenschap, wordt meegenomen. Je krijgt niet alleen een interessant inzicht in de ideeën van Bonifacius, maar ook in, hoe die zich verhoudt tot het moderne leven, anno nu. De gelovige Winfried is in eerste instantie trouw aan de door zijn vader gestichte gemeenschap, maar krijgt langzaam maar zeker door, dat er in deze gemeenschap ook mensen zijn, die andere bedoelingen hebben en hun eigen belang boven dat van de gemeenschap stellen. Hij krijgt steeds meer een vinger achter de ondermijnende krachten, die er werkzaam zijn en gaat de strijd aan, met behulp van één van zijn weinige vrienden. Ondertussen heeft hij ook nog te maken met pesterijen die hem ten deel vallen, doordat hij een buitenbeentje is voor zijn middelbare schoolgenoten. Als ook zijn ontluikende seksualiteit een rol gaat spelen, wordt het voor deze opgroeiende puber wel heel moeilijk om zich staande te houden tussen de regels van de gemeenschap en de roep van de natuur. De schrijver heeft een aangename, heldere en beeldende schrijfstijl en roept steeds weer nieuwsgierigheid op naar het vervolg van dit avontuurlijke verhaal. Het boek is ook met name een aanrader voor jongeren, die zich ongetwijfeld kunnen inleven in het gedachteleven van deze jonge hoofdrolspeler. Het boek zou uitstekend geschikt zijn voor een filmscenario.