Verborgen onder de buik

De geniale ingeving van Shibata is een boek dat zich richt op eenzaamheid, de zoektocht naar verbinding, en de subtiele manieren waarop mensen omgaan met hun emoties. De schrijfstijl is helder en direct, met korte zinnen en af en toe Japanse woorden die een gevoel van authenticiteit en cultuur toevoegen. De auteur maakt gebruik van beeldspraak, vooral met het licht en de zon, om de gevoelens van de hoofdpersoon, Shibata, te benadrukken. Wat ook opvalt zijn de culturele details die we in Nederland niet kennen, zoals poppen voor jongens en meisjes of sensorgestuurde baden.
Het boek draait om de eenzaamheid van Shibata, die zich steeds sterker opbouwt naarmate het verhaal vordert. De titel van het boek lijkt te verwijzen naar Shibata's slimme, maar uiteindelijk pijnlijke, manier om van werkdruk af te komen door te doen alsof ze zwanger is. Het lijkt een oplossing, maar leidt juist tot een diepere isolatie.
Shibata zelf is een intrigerend personage. Haar gevoelens van eenzaamheid en haar pogingen om zich met anderen te verbinden zijn geloofwaardig en begrijpelijk. Het is moeilijk om te zeggen of ik haar echt volledig kan begrijpen, maar haar worstelingen zijn herkenbaar. De interacties met de andere personages, zoals de mysterieuze Hosono, versterken het gevoel van onzekerheid en verwarring in het verhaal.
Wat betreft de opbouw van het verhaal, is er een zekere vaagheid die zowel intrigeert als frustreert. De auteur gebruikt symbolen, zoals de zon en het licht, die het verhaal een zekere diepgang geven, maar ook wat mysterieus maken. De eenzaamheid van Shibata is voelbaar en raakt je, maar de complexiteit van de symbolen maakt het soms moeilijk om alles te begrijpen.
Hoewel het boek enkele sterke emotionele momenten bevat, was mijn ervaring met het geheel gemengd. De eenzaamheid van de hoofdpersoon is zeker een krachtig thema, maar de uiteindelijke impact van het boek bleef voor mij achter. Lezers die graag nadenken over het leven en de menselijke ervaringen, zullen dit dunne boek als een interessante ervaring zien.
Al met al zou ik het boek aanraden aan lezers die openstaan voor een meer abstracte, symbolische benadering van eenzaamheid en verbinding, maar niet aan degenen die op zoek zijn naar een meer directe en gemakkelijk te begrijpen verhaallijn.