Wat kun je allemaal in de schaduw verbergen?

Als je op de helft van het boek VERBORGEN IN DE SCHADUW bent van VIVECA STEN denk je te weten wie de dader is van de gepleegde moord in het noorden van Zweden. En laat het nou heel anders zijn dan je als lezer in je hoofd had!

Twee rechercheurs, Hanna en Daniel, moeten uitzoeken wie Johan, een voormalig bekend skiër, op brute wijze vermoord heeft. Ze lijken in eerste instantie een makkelijke opdracht te hebben maar er duiken uiteindelijk elke keer andere losse eindjes op.

Dit boek heeft het besneeuwde noorden van Zweden als decor. De beschrijvingen van het landschap zijn prachtig. Besneeuwde bossen, een skipiste in de zon. Je voelt je er zelf bijna doorheen lopen. En dan begint de voorjaarsvakantie ook nog met een festival, waarvan de gezelligheid bijna tastbaar is.

Daarnaast zijn de personen heel realistisch uitgewerkt. De rechercheurs maken lange dagen en komen met witte gezichten van de slaap elke dag weer vroeg op het bureau.
Ook worden de relaties tussen de collega’s heel duidelijk. Hanna is weer single en voelt meer dan collegialiteit voor Daniel, die op zijn beurt een lastige thuissituatie heeft. Hij heeft een vrouw die er ook weleens op uit wil maar ze moet voor hun baby zorgen terwijl Daniel lange dagen maakt.Resultaat: onbegrip.
En dan krijgen we ook vanaf het begin van het boek inzicht in een relatie tussen een jonge vrouw en een iets oudere dominee. De vrouw mag niets en wordt behoorlijk onderdrukt en zelfs mishandeld.De schrijfster weet dat allemaal heel duidelijk neer te zetten. Waarom die hoofdstukken tussendoor in het verhaal zijn gevoegd, wordt pas veel later duidelijk.

Sten schrijft niet alleen een verhaal waarin het oplossen van een moord voorop staat maar ze legt ook onderlinge menselijke relaties bloot, heeft het over onbegrip tussen mensen en over werk dat noodgedwongen voorrang moet krijgen boven het persoonlijk leven. Dat geeft wrijving tussen mensen, waardoor ze zich afvragen of ze echt wel bij elkaar passen.

Het allermooiste is dat er in het laatste deel van het boek nog een knaller van een plottwist voorbij komt. Heel goed gedaan want als lezer ervaar je die twist ook als heel realistisch. Het einde van het verhaal is net wat te sentimenteel maar niet alles kan perfect zijn.

Al met al is dit een verhaal dat niet alleen gaat over dood en verdoemenis maar ook gewoon over relaties tussen mensen die naar buiten toe doen alsof alles dik in orde is maar heel wat in de schaduw te verbergen hebben.