Prachtige debuutroman vol gevoel

Inez de Goede (1970) werkt in de culturele sector en is tevens auteur van Droomhuis, haar debuutroman die in 2023 uitkwam.
In Droomhuis wordt de lezer meegenomen door Lot die teruggaat naar het huis in Frankrijk waar zij samen met haar moeder en stiefvader een aantal jaren heeft gewoond. Zij hoopt daar haar demonen te kunnen trotseren, het verleden af te kunnen sluiten om zo sterker terug te keren naar haar man en kinderen in Nederland.
De Goede hanteert een makkelijke schrijfstijl, geen moeilijke woorden en alhoewel ze de dingen niet bij naam noemt weet de lezer heel goed wat ze wil zeggen. Voor verwijzingen naar o.a. boeken, titels en Franse woorden en gedichten gebruikt zij een een lettertype die kleiner en cursief is. Het leest heel lekker en zorgt ervoor dat je gekluisterd blijf aan het boek.
De hoofdstukken zijn onderverdeeld in 2 verhaallijnen; heden en verleden.
In het heden volgen we het verhaal van Lot die zich staande probeert te houden helemaal alleen in Frankrijk in het huis waar haar stiefvader dingen deed die niet door de beugel konden.
In het verleden worden we meegenomen door Lotje en haar moeder Mara. Beiden vertellen zij hun verhaal waarin zoals gezegd niets echt wordt benoemd maar eerder omschreven en misschien daardoor harder binnenkomt. Mara heeft het moeilijk om te zien dat Lotje haar stiefvader adoreert en voelt steeds meer verwijdering tussen haar dochter en zichzelf. Lotje probeert het gezinnetje bij elkaar te houden, als mama en zij luisteren naar haar stiefvader komt het allemaal wel goed.
De personages Lot en Mara zijn goed neergezet, hun wanhoop, angst en andere gevoelens worden goed uitgediept en zijn goed voelbaar. Daarentegen is Ab heel summier gebleven. Inez de Goede heeft in een interview aangegeven dat zij dit expres heeft gedaan, die man verdient geen eigen verhaal. Speculaties over waarom Ab zich zo manifesteert in de relatie en het gezin zijn er volop maar deze zijn niet uitgediept, er mag geen medelijden gewekt worden voor hem.
Door het gehele verhaal wordt je getrakteerd op de gedachten van beide vrouwen welke af en toe heel mooi verwoord zijn.
'Misschien zou ik ook wat liever kunnen zijn voor de vrouw die ik nu ben. Die zo haar best heeft gedaan om een normaal leven op te bouwen. Maar die de laatste jaren steeds vaker het gevoel kreeg dat alles haar ontglipte, en die besefte dat ze niet verder kon als ze niet eerst haar verleden onder ogen zag.'
Droomhuis is een prachtige debuutroman vol gevoel die moeilijk weg te leggen is.