Geen fijn leesbaar boek

Martien van Agtmaal (1976) is illustrator en redacteur bij De Optimist en De Nieuwe Garde. Het objectief is zijn debuutroman.
In het objectief wordt je meegenomen naar een groots feest in de stad. De aanloop naar het feest en het feest op zich. Vijf dertigers beleven deze 24 uur op hun eigen manier.
Alexia, vertaalster van weerbarstige poëzie, Jessica, tropenarts in opleiding, David, een gefnuikte fotograaf op zoek naar de grote liefde, en zijn vrienden Brecht en Reaux.
Het boek begint direct ongemakkelijk, de eerste 12 bladzijden van de 19 van hoofdstuk 1 heeft David seks en denkt aan van alles en nog wat en heeft af en toe aandacht voor de bezigheid.
De schrijfwijze is chaotisch, vaak is pas na een paar zinnen duidelijk over wie het stukje gaat. Er worden regelmatig lange zinnen gebruikt waardoor je halverwege de draad kwijt raakt. Een voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld blz. 32, deze bladzijde is 1 lange zin. Mede door de lange zinnen maar ook het chaotische verhaal is het regelmatig moeilijk te volgen.
De personages zijn goed neergezet, maar niet uitgediept. Je komt weinig te weten over hen behalve dat David een arrogante vent is die het liefst profiteert van David. Jessica blijft constant controleren waar haar kat uithangt terwijl ze voor een ziek iemand zorgt. David is een vreemde snuiter, hij is fotograaf maar niet echt verdienstelijk.
Het objectief is voor mij geen fijn leesbaar boek maar er zullen genoeg mensen zijn die het wel weten te waarderen.