Het juiste ritme

In dit derde deel van de Barista!-trilogie krijgt de lezer de tijd om op adem te komen. Dit boek heeft iets minder vaart dan de twee voorgaande boeken, maar Troost stelt zeker niet teleur. Elsbeth Witt gaat in dit boek verder in op de achtergrond van het hoofdpersonage Sophie en dat is helemaal niet misplaatst, zeker omdat zij in dit boek gedwongen is om haar verleden onder ogen te komen.

Aan het begin van het boek maken we kennis met Yasmina, die niet langer yoga wil doen met haar moeder, maar op streetdance wil. Sophie kennen we al uit de twee voorgaande boeken uit de trilogie, maar haar dochter is een nieuw personage. De zevenjarige brengt een vrolijke noot in het verhaal, waar het onder andere omstandigheden een vrij eentonig verhaal had kunnen worden. Het eerste, tweede en derde deel van de Barista!-trilogie vertonen namelijk veel overeenkomsten met elkaar, maar juist in het afsluitende deel komen er nieuwe dingen naar voren waardoor het prettig lezen blijft.

Gedurende het boek kijken we terug op gebeurtenissen die Sophie heeft meegemaakt en hoe ze haar toekomstperspectief aan heeft moeten passen toen ze op jonge leeftijd moeder werd. In de eerste delen werd al verteld dat Sophie een zonnige carrière op de planken te wachten stond omdat ze geweldig goed kan zingen, maar dat lijkt allemaal verdwenen te zijn. Ze is een alleenstaande moeder en voedt haar dochter op zoals haar hart dat ingeeft. Yasmina op haar beurt weet dat haar vader niet bij hun is, maar dat haar moeder genoeg van haar houdt om zowel pappa als mamma te kunnen zijn. De kinderen op school zijn helaas minder makkelijk tevreden te stellen en Yasmina komt uiteindelijk met de vraag waar haar vader is, of dat hij dood is.

Deze vragen dwingen Sophie om toch contact op te nemen met Yasmina’s verwekker en vanaf daar komt het verhaal in een heerlijk ritme. Pagina na pagina leest als een mooi, samenhangend geheel weg en het past bij de voorgaande boeken. Iris die op het punt staat om haar winkel te openen, Laura’s broer die ineens voor de deur staat omdat hij na een ruzie terug is gekomen uit Australië en Sophie die oude koeien uit de sloot moet halen om haar dochter te kunnen geven wat ze graag wil.

Waar dit boek een kopie van de voorgaande delen had kunnen worden slaat de schrijfster een nieuwe weg in en werkt het plot op een andere manier uit. Alle personages lijken in dit boek weer samen te komen en losse eindjes uit eerdere delen worden in dit deel ook mooi afgerond. Natuurlijk zijn er kleine haperingen waar personages ineens in de patronen van een ander personage lijken te vallen, maar ergens past dit ook nog. Over het geheel genomen heeft dit boek de mooiste opbouw, plot en is Sophie één van de evenwichtigste personages uit de reeks. Iets veranderen zou afbreuk doen aan het verhaal en daarom krijgt dit boek vijf sterren.