Een reis door de geschiedenis die laat zien hoe de rol van van vrouwen veranderde van verering naar verachting – een ontwikkeling die me diep raakte.

Als ik eenmaal in een boek gezogen word kan ik het maar moeilijk weg leggen. De verloren godin van Jacob Slavenburg was voor mij zo’n boek. Hoewel het geen roman is, maar een historische reis, wist het me van begin tot eind te boeien. Slavenburg neemt je mee door de geschiedenis en laat zien hoe de rol van vrouwen veranderde van verering naar verachting – een ontwikkeling die me diep raakte.
De schrijfstijl is toegankelijk en vlot, al moest ik af en toe een passage opnieuw lezen, vooral door de vele namen die genoemd worden. Dat zegt echter meer over de complexiteit van de geschiedenis dan over het boek zelf. Wat ik bijzonder waardeerde, waren de zorgvuldig gekozen afbeeldingen. De illustraties brachten de geschiedenis tot leven, en als ik één kritiekpuntje mag noemen, dan is het dat ik er graag nóg meer had gezien.
Wat mij het meest bijbleef, was de emotionele impact van het boek. Als vrouw vond ik het confronterend om te lezen hoe een maatschappij waarin vrouwen werden geëerd, langzaam veranderde in een wereld waarin ze werden onderdrukt. Het maakte me boos en gefrustreerd, vooral omdat ongelijkheid tussen mannen en vrouwen nog steeds een realiteit is. Niet omdat vrouwen op een voetstuk geplaatst moeten worden, maar omdat we simpelweg gelijkwaardig zijn, hoe verschillend we ook mogen zijn.
Ik raad De verloren godin aan aan iedereen die geïnteresseerd is in de geschiedenis van vrouwen, religie en maatschappelijke veranderingen. Dit boek is niet alleen leerzaam, maar ook een eye-opener voor de manier waarop het verleden nog steeds doorwerkt in het heden.