8600 wezen tot een werkzaam leven opgeleid

In het historisch roman van Patricia Snel “De Vondeling van Veenhuizen” ga je terug in de tijd naar het Nederland van 1824. Zesentachtighonderd wezen werden vanuit onder meer Amsterdam ondergebracht in het Gesticht van Veenhuizen. Het verhaal neemt je mee naar de verschrikkelijke boottocht, het harde werken, de ziektes, schurft en luizen. Je kijkt door de ogen van drie kinderen, Lize, Karel en Neeltje. Je leest ook de andere kant door de ogen van Wouter in zijn beste bedoelingen een Maatschappij op te zetten. Deze beide kanten geven je een realistisch beeld van die tijd. Je kan het bijna ruiken. Het boek is geen tranentrekker. De kinderen gaan door, ze hebben geen keuze. Wat maakt dat je daarin ook meegaat en niet te lang stil staat.
Wat mist is een woordenlijst. Het boek bevat niet allerdaagse woorden, zoals een Boldootkar, Beurtschip en Landauer. Soms is het ook schakelen door welke ogen je in dit hoofdstuk kijkt. Als je daarover heen stapt, even op google zoekt indien nodig, is het een fijn verhaal. Tegelijkertijd krijg je een onbekend stuk Nederlandse geschiedenis mee.