Lezersrecensie
Leest net als het eerste deel lekker vlot weg, maar stelt ook af en toe teleur.
Ik geef het vier sterren omdat het verhaal net als het vorige deel lekker vlot geschreven is en op zichzelf wel boeiend genoeg is om door te willen lezen.Dat vind ik altijd knap van een auteur.
Echter, hier en daar stelt het een beetje teleur. Je vermoedt soms als lezer dat er iets spannends staat te gebeuren, maar dat loopt dan steeds weer met een sisser af. Zo hoopte ik bijvoorbeeld dat Lisa er met de man uit het weeshuis vandoor zou gaan en en zwanger van hem zou raken, maar nee hoor. Een beetje meer drama zou wel leuk geweest zijn.
Dan, het moet toch weer even genoemd worden, net als in het eerste deel, een aantal storende fouten die voortkomen uit de pen van de vertaler:
Om iemand begin vorige eeuw de uitdrukking 'Je weet toch?' te laten bezigen is wel heel vreemd. Zelfs in onze tijd is dat min of meer straattaal.
Opnieuw: 'Hij irriteerde zich'. Die fout kan natuurlijk echt niet...
Verder: 'Het gaat haar na aan het hart', moet uiteraard zijn: 'Het ligt haar na aan het hart'.
Ik weet niet goed waar deze fouten vandaan komen. Is het Nederlands wellicht niet de moedertaal van de vertaler?
Als laatste vraag ik me af of het erg geloofwaardig is dat Marie haar schoonouders met 'je' en 'jij' aanspreekt. Vooral in die tijd was het heel ongewoon je ouders (laat staan je schoonouders!) te tutoyeren.
Echter, hier en daar stelt het een beetje teleur. Je vermoedt soms als lezer dat er iets spannends staat te gebeuren, maar dat loopt dan steeds weer met een sisser af. Zo hoopte ik bijvoorbeeld dat Lisa er met de man uit het weeshuis vandoor zou gaan en en zwanger van hem zou raken, maar nee hoor. Een beetje meer drama zou wel leuk geweest zijn.
Dan, het moet toch weer even genoemd worden, net als in het eerste deel, een aantal storende fouten die voortkomen uit de pen van de vertaler:
Om iemand begin vorige eeuw de uitdrukking 'Je weet toch?' te laten bezigen is wel heel vreemd. Zelfs in onze tijd is dat min of meer straattaal.
Opnieuw: 'Hij irriteerde zich'. Die fout kan natuurlijk echt niet...
Verder: 'Het gaat haar na aan het hart', moet uiteraard zijn: 'Het ligt haar na aan het hart'.
Ik weet niet goed waar deze fouten vandaan komen. Is het Nederlands wellicht niet de moedertaal van de vertaler?
Als laatste vraag ik me af of het erg geloofwaardig is dat Marie haar schoonouders met 'je' en 'jij' aanspreekt. Vooral in die tijd was het heel ongewoon je ouders (laat staan je schoonouders!) te tutoyeren.
1
Reageer op deze recensie