Lezersrecensie
In één adem uitgelezen
Lex Paleaux heeft met 'Liften naar de hemel' een boeiend en toegankelijk verhaal geschreven. De jonge Quintin krijgt na een onstuimige periode in zijn leven waarin hij voortdurend de grenzen opzoekt de kans om een tijd naar Canada te gaan. Hij komt daar bij een streng gelovig maar liefdeloos echtpaar terecht en wordt te werk gesteld bij een boer die zijn farm -maar ook Quintin- met ijzeren vuist bestiert.
Er zijn ook lichtpuntjes in zijn zware bestaan: de kleine Ruth en het stiertje Drum. In Mike, de zoon van de dominee, vindt Quintin een echte vriend.
Hoewel ik het boek in één adem heb uitgelezen, vond ik het einde onbevredigend. Je zou verwachten dat Quintin, na wat hij allemaal heeft doorstaan, zich door de tegenslag die hem ten deel valt als hij weer thuis is juist zijn best doet iets van zijn leven te maken. Dat blijkt niet het geval. Het einde voelde wat mij betreft ook een beetje als te haastig afgeraffeld.
Maar afgezien daarvan: een prachtig verhaal.
Er zijn ook lichtpuntjes in zijn zware bestaan: de kleine Ruth en het stiertje Drum. In Mike, de zoon van de dominee, vindt Quintin een echte vriend.
Hoewel ik het boek in één adem heb uitgelezen, vond ik het einde onbevredigend. Je zou verwachten dat Quintin, na wat hij allemaal heeft doorstaan, zich door de tegenslag die hem ten deel valt als hij weer thuis is juist zijn best doet iets van zijn leven te maken. Dat blijkt niet het geval. Het einde voelde wat mij betreft ook een beetje als te haastig afgeraffeld.
Maar afgezien daarvan: een prachtig verhaal.
1
Reageer op deze recensie