Lezersrecensie
Een must in het YA genre
Ya boeken met een lhbtq+ thema komen steeds iets meer tevoorschijn. Het zijn er alsnog veel te weinig naar mijn bescheiden mening maar het is fijn dat deze coming-of-age ya zich erbij mag scharen. Want het is nodig!
Dit boek is nog eens extra speciaal omdat het een titelsong heeft! "The Story About a Boy Who Jumped Off a Cliff and Landed Softly" door Christon.
Ieder hoofdstuk begint met een stuk uit een muzieknummer en achterin vind je nog een playlist. Dit geeft zeker nog een extra dimensie aan het lezen.
We stappen in het leven van Alec, een vwo-scholier in zijn examenjaar. Alec is een jongen die worstelt met zijn gevoelens, dat is duidelijk. Nooit echt verkering met meisjes gehad, zoenen doe je dan maar omdat men het verwacht.
Maar dan komt Björn op school en sluiten ze vriendschap. Hij maakt nogal wat gevoelen los bij Alec.
De struggle van Alec is subtiel en goed beschreven. Ze voelt zijn tweestrijd van wat men van hem verwacht en wat hij zelf eigenlijk wil. Daaruit vloeien mooie intieme momenten maar ook hele stuntelige, typische studentenacties.
Het verhaal leest ook een beetje zoals je studenten hoort praten. Ik voelde mijn eigen schooltijd ook weer helemaal terugkomen. De feestjes, de leraren, de muziek. Zelfs de irritante meneer De Ridder van geschiedenis gaf me nostalgische herinneringen. Hij komt met nogal eindeloze monologen over oude Grieken en quasi leuke grappen. Iets waar ik als leerling om zou moeten zuchten maar wat me dus na een tijdje ook een beetje ging storen in het boek. Voor mij iets te veel.
Maar terug naar Alec. Het wordt hem niet makkelijk gemaakt. De opmerkingen 'Heb je nu al een vriendin?' en over dat hij zijn ouders toch wel kleinkinderen moet geven zijn nog steeds actueel en pijnlijk.
Maar ook het gedrag van Björn is niet makkelijk. Ik had een beetje te doen met de lieve Alec, zeker na het verdwijnen van Björn.Toch had hij hem nodig om zichzelf te ontdekken. Ik weet ook niet of hij nu wel zo "zacht terecht" kwam aan het einde. Ik vond het best een harde klap. Maar met Alec komt het wel goed....
"We moeten leven! Fouten maken. Ervaring is niets anders dan een verzameling vergissingen, hè?"
Het was een mooi boek over het ontdekken van geaardheid, vriendschappen, verwachtingen en muziek. Een boek dat niet misstaat naast bijvoorbeeld Confettiregen van Splinter Chabot.
Een aanrader dus! 3,5/5 sterren voor mij.
Dit boek is nog eens extra speciaal omdat het een titelsong heeft! "The Story About a Boy Who Jumped Off a Cliff and Landed Softly" door Christon.
Ieder hoofdstuk begint met een stuk uit een muzieknummer en achterin vind je nog een playlist. Dit geeft zeker nog een extra dimensie aan het lezen.
We stappen in het leven van Alec, een vwo-scholier in zijn examenjaar. Alec is een jongen die worstelt met zijn gevoelens, dat is duidelijk. Nooit echt verkering met meisjes gehad, zoenen doe je dan maar omdat men het verwacht.
Maar dan komt Björn op school en sluiten ze vriendschap. Hij maakt nogal wat gevoelen los bij Alec.
De struggle van Alec is subtiel en goed beschreven. Ze voelt zijn tweestrijd van wat men van hem verwacht en wat hij zelf eigenlijk wil. Daaruit vloeien mooie intieme momenten maar ook hele stuntelige, typische studentenacties.
Het verhaal leest ook een beetje zoals je studenten hoort praten. Ik voelde mijn eigen schooltijd ook weer helemaal terugkomen. De feestjes, de leraren, de muziek. Zelfs de irritante meneer De Ridder van geschiedenis gaf me nostalgische herinneringen. Hij komt met nogal eindeloze monologen over oude Grieken en quasi leuke grappen. Iets waar ik als leerling om zou moeten zuchten maar wat me dus na een tijdje ook een beetje ging storen in het boek. Voor mij iets te veel.
Maar terug naar Alec. Het wordt hem niet makkelijk gemaakt. De opmerkingen 'Heb je nu al een vriendin?' en over dat hij zijn ouders toch wel kleinkinderen moet geven zijn nog steeds actueel en pijnlijk.
Maar ook het gedrag van Björn is niet makkelijk. Ik had een beetje te doen met de lieve Alec, zeker na het verdwijnen van Björn.Toch had hij hem nodig om zichzelf te ontdekken. Ik weet ook niet of hij nu wel zo "zacht terecht" kwam aan het einde. Ik vond het best een harde klap. Maar met Alec komt het wel goed....
"We moeten leven! Fouten maken. Ervaring is niets anders dan een verzameling vergissingen, hè?"
Het was een mooi boek over het ontdekken van geaardheid, vriendschappen, verwachtingen en muziek. Een boek dat niet misstaat naast bijvoorbeeld Confettiregen van Splinter Chabot.
Een aanrader dus! 3,5/5 sterren voor mij.
1
Reageer op deze recensie