Indrukwekkend en intens

Met mijn leesclub lazen we Liften naar de hemel en we waren allemaal erg onder de indruk van het boek. Zeker toen ik halverwege het boek erachter kwam dat het autobiografisch was.

Nadat de 16-jarige Quintin uit de jeugdkliniek is gekomen en toch weer het verkeerde pad op gaat wordt hij naar Canada gestuurd waar hij zal verblijven bij een gastgezin. Het gastgezin ziet dit als hun kerkelijke plicht en het is er alles behalve hartelijk. De vader regeert daar met harde christelijke hand en hij is er meer voor de klusjes.
Dan wordt hij ook nog vijf dagen per week uitgeleend aan een brute boer waar hij keihard aan het werk wordt gezet.

Tijdens het lezen heb je zo te doen met deze jonge jongen, die al een hele rugzak bij zich draagt. Er zijn personages die ik echt kon vervloeken tijdens het luisteren. Gelukkig zijn er lichtpunten. Zijn vriend Mike, de zoon van de dominee, de dakloze indiaan die hij steeds koffie brengt, en de jongste telg Ruth uit het pleeggezin die je steeds een lach op het gezicht geeft met haar onbewust grappige opmerkingen. En het kalfje Drum, die hem door zijn tijd bij de boer heen sleepte, hem sterker maakte.

Het boek heeft me niet onberoerd gelaten. Het hele verhaal was een rollercoaster van emoties. Soms voelde ik enorme boosheid, maar de veerkracht en positiviteit van de 16-jarige jongen is zo bewonderenswaardig en ontroerend. De kracht van vriendschap blijkt enorm waardevol. Ook het einde is bijzonder onverwacht. En met tranen heb ik het verhaal afgeluisterd en spookte het nog dagen door mijn hoofd. Ondanks de zware onderwerpen is het verhaal enorm toegankelijk geschreven. Ik ga nu absoluut zijn andere boeken ook lezen. Te beginnen bij Winterwater.

Liften naar de hemel luisterde ik als luisterboek, ingesproken door Lex Paleaux zelf. Een prettige vertelstem!
Dit verhaal werd een 5 sterren verhaal voor mij en ik niet snel zal vergeten.