Lezersrecensie
Drang naar vriendschap en veiligheid versus angst en verraad
‘De sterren boven Bagdad’ is het debuutroman van Gina Wilkinson, uitgeverij Mozaïek. Een spannend drama over 'leven' en 'overleven' tijdens het regime van Saddam Hussein.
Als jonge meisjes zweren twee Iraakse hartsvriendinnen, Huda een eenvoudig dorpsmeisje en Rania dochter van een sjeik, elkaar eeuwige trouw of verdoemenis als de belofte gebroken wordt.
Huda weet zich op te werken tot secretaresse op de Australische ambassade en sluit vriendschap met Ally, ambassadeursvrouw. Die vriendschap krijgt een andere dimensie als de geheime politie (Mukhabarat) haar dwingt om die vriendschap uit te buiten en het doen en laten van de jonge vrouw prijs te geven. Angst en dreiging nemen steeds meer toe in het schijnbaar mooie Bagdad. In die angst kruist de levensweg van de drie vrouwen. Verraad en angst leunen voortdurend op hun schouders. Stilaan komen ze tot het besef dat ze elkaar nodig hebben om zowel zichzelf als hun kinderen in veiligheid te brengen. De innerlijke strijd om elkaar het blinde vertrouwen te geven weegt zwaar door.
Gina Wilkinson heeft een heel toegankelijke en vlotte taal. Haar beschrijvingen zijn beeldend, vooral in de handelingen van de personages. Spijtig komt soms de stem van de auteur meer bovendrijven dan de wijze waarop ze de vrouwen karakter geeft, maar de boeiende schrijfstijl blijft tot het einde toe prikkelend.
In de loop van het verhaal voel je sterk dat de vrouwen meer gemeen hebben dan ze zelf willen of kunnen toegeven. Zo is er bijvoorbeeld de hangende vraag of vriendschap wel gemeend kan zijn als je daartoe gedwongen wordt en waartoe ben je als vrouw, als mens in staat als het leven van je naaste op het spel staat.
Het boek schetst een mooi beeld over hoe vrouwen in het Midden Oosten een voortdurende strijd leverden tijdens het Regime van Saddam Houssein, vooral op vlak van zelfbehoud en rechtvaardigheid.
De plot geeft mooi richting aan het verhaal. De soms subtiele nuanceringen zorgen voor betrokkenheid. De drie levens, schijnbaar naast elkaar, kruisen onderweg en komen uiteindelijk samen. Het boek trekt aan en stoot af tegelijk, maar dat was ook wat de vrouwen voelen. De drang naar vriendschap en veiligheid versus de angst die daarmee gepaard gaat.
Het is een boek dat gelezen moet worden.
Als jonge meisjes zweren twee Iraakse hartsvriendinnen, Huda een eenvoudig dorpsmeisje en Rania dochter van een sjeik, elkaar eeuwige trouw of verdoemenis als de belofte gebroken wordt.
Huda weet zich op te werken tot secretaresse op de Australische ambassade en sluit vriendschap met Ally, ambassadeursvrouw. Die vriendschap krijgt een andere dimensie als de geheime politie (Mukhabarat) haar dwingt om die vriendschap uit te buiten en het doen en laten van de jonge vrouw prijs te geven. Angst en dreiging nemen steeds meer toe in het schijnbaar mooie Bagdad. In die angst kruist de levensweg van de drie vrouwen. Verraad en angst leunen voortdurend op hun schouders. Stilaan komen ze tot het besef dat ze elkaar nodig hebben om zowel zichzelf als hun kinderen in veiligheid te brengen. De innerlijke strijd om elkaar het blinde vertrouwen te geven weegt zwaar door.
Gina Wilkinson heeft een heel toegankelijke en vlotte taal. Haar beschrijvingen zijn beeldend, vooral in de handelingen van de personages. Spijtig komt soms de stem van de auteur meer bovendrijven dan de wijze waarop ze de vrouwen karakter geeft, maar de boeiende schrijfstijl blijft tot het einde toe prikkelend.
In de loop van het verhaal voel je sterk dat de vrouwen meer gemeen hebben dan ze zelf willen of kunnen toegeven. Zo is er bijvoorbeeld de hangende vraag of vriendschap wel gemeend kan zijn als je daartoe gedwongen wordt en waartoe ben je als vrouw, als mens in staat als het leven van je naaste op het spel staat.
Het boek schetst een mooi beeld over hoe vrouwen in het Midden Oosten een voortdurende strijd leverden tijdens het Regime van Saddam Houssein, vooral op vlak van zelfbehoud en rechtvaardigheid.
De plot geeft mooi richting aan het verhaal. De soms subtiele nuanceringen zorgen voor betrokkenheid. De drie levens, schijnbaar naast elkaar, kruisen onderweg en komen uiteindelijk samen. Het boek trekt aan en stoot af tegelijk, maar dat was ook wat de vrouwen voelen. De drang naar vriendschap en veiligheid versus de angst die daarmee gepaard gaat.
Het is een boek dat gelezen moet worden.
2
Reageer op deze recensie