Lezersrecensie
Bittere werkelijkheid
Dimitri Verhulst (1972) werd geboren in Aalst. Een groot schrijver van de Lage Landen. Zijn werk verschijnt in meer dan twintig talen en werd bekroond met verschillende literaire prijzen. Zijn boek 'De helaasheid der dingen' werd verfilmd en bekroond met de Gouden Uil Publieksprijs. 'Met Godverdomse dagen op een godverdomse bol' won hij de Libris Literatuurprijs. En dit is slechts een greep uit zijn werk. Ik leerde Dimitri Verhulst kennen via het tijdschrift 'De Brakke Hond'.
Problemski Hotel vertelt het verhaal van asielzoekers die op een letterlijk ‘bevreemde manier’ naar de westerse wereld kijken.
Dimitri Verhulst schildert het leven binnen de muren van een asielzoekerscentrum op een verrassende manier. Alsof de besloten gemeenschap spontaan een eigen samenleving creëert met ongeschreven wetmatigheden en gewoonten.
De bewoners die uiteraard uit een veelheid van landen komen hebben niks meer en moeten zich met bijna niks tevreden stellen.
Sigaretten zijn een betaalmiddel waarmee je bijvoorbeeld seks kunt kopen. Er is de wedijver die louter gebaseerd is op wat de ander aan verschrikking heeft meegemaakt en daardoor het meeste recht heeft om asiel te claimen.
Verveling, ongeduld en bange vooruitzichten vieren hoog tier. Sommigen houden vast aan valse hoop terwijl het hoofdpersonage misschien wel de enige is die een realistische kijk heeft op wat hen te wachten staat. Een wrange werkelijkheid. Dimitri zet het hoofdpersonage voortdurend tegenover de visie van zijn mede-asielzoekers en hun kijk op de westerse wereld waardoor je als het ware meekijkt vanuit die ‘bevreemde manier’.
Het verhaal op zich is niet het meest gezellige, maar de subtiele humor maakt het luchtiger zonder afbreuk te doen aan de harde realiteit dat opsluiting, verveling, uitzichtloosheid, een mens veranderd.
Problemski Hotel vertelt het verhaal van asielzoekers die op een letterlijk ‘bevreemde manier’ naar de westerse wereld kijken.
Dimitri Verhulst schildert het leven binnen de muren van een asielzoekerscentrum op een verrassende manier. Alsof de besloten gemeenschap spontaan een eigen samenleving creëert met ongeschreven wetmatigheden en gewoonten.
De bewoners die uiteraard uit een veelheid van landen komen hebben niks meer en moeten zich met bijna niks tevreden stellen.
Sigaretten zijn een betaalmiddel waarmee je bijvoorbeeld seks kunt kopen. Er is de wedijver die louter gebaseerd is op wat de ander aan verschrikking heeft meegemaakt en daardoor het meeste recht heeft om asiel te claimen.
Verveling, ongeduld en bange vooruitzichten vieren hoog tier. Sommigen houden vast aan valse hoop terwijl het hoofdpersonage misschien wel de enige is die een realistische kijk heeft op wat hen te wachten staat. Een wrange werkelijkheid. Dimitri zet het hoofdpersonage voortdurend tegenover de visie van zijn mede-asielzoekers en hun kijk op de westerse wereld waardoor je als het ware meekijkt vanuit die ‘bevreemde manier’.
Het verhaal op zich is niet het meest gezellige, maar de subtiele humor maakt het luchtiger zonder afbreuk te doen aan de harde realiteit dat opsluiting, verveling, uitzichtloosheid, een mens veranderd.
1
Reageer op deze recensie