Lezersrecensie
Loslaten?
Bronja Prazdny is journalist en schrijver. Enkele van haar boeken: Vrouwen met autisme - Verloren taal…
Znežanka is Bronja's fictiedebuut uitgegeven bij de Droomvallei Uitgeverij.
Als jonge vrouw ontmoet Znežanka haar droomprins. De liefde die ze voor hem voelt is allesoverheersend en het lijkt alsof hij de enige is die haar gelukkig kan maken. Het samenzijn is echter van korte duur en als haar geliefde voorgoed verdwijnt is er van geluk geen sprake. Znežanka, overmand door verdriet, een snijdende pijn en het onrecht dat haar werd aangedaan, verliest zichzelf in de diepe afdaling van haar geestelijk welzijn. Ze vindt voor zichzelf een manier om met het verlies om te gaan, waardoor ze van de wereld vervreemd en niet meer als 'normaal' wordt beschouwd.
We volgen Znežanka in haar zoektocht om uit het diepe dal op te klimmen en de afweging te maken of loslaten redding betekent. Ondanks het feit dat het verhaal is opgebouwd als een 'modern sprookje', zit er veel realiteit verweven in het boek: Liefde versus haat - vertrouwen in anderen en misschien meer nog, vertrouwen in zichzelf - afscheid en loslaten versus het vasthouden aan wat als vertrouwd en veilig voelt en de dunne lijn tussen 'normaal en gekte'.
De manier waarop de schrijfster het verhaal neerzet is verrassend en gedurfd. Ze getuigt van lef en weet met woorden te spelen waardoor ze prachtige beelden schept, die de innerlijke beleving van het personage, tot leven brengt.
Er zit muziek in de tekst en dat is, voor een doof persoon als ik, een onverwachte ervaring. Het is een boek waar je tijd voor neemt omdat het doet nadenken en stilstaan bij huidige problematieken.
Sommige plotwendingen vond ik een beetje vergezocht, maar zelfs dat weerhoudt me niet om te zeggen dat ik het een boek vind met veel diepgang en dat het mijn verwachtingen overtrof. Een aanrader dus.
Znežanka is Bronja's fictiedebuut uitgegeven bij de Droomvallei Uitgeverij.
Als jonge vrouw ontmoet Znežanka haar droomprins. De liefde die ze voor hem voelt is allesoverheersend en het lijkt alsof hij de enige is die haar gelukkig kan maken. Het samenzijn is echter van korte duur en als haar geliefde voorgoed verdwijnt is er van geluk geen sprake. Znežanka, overmand door verdriet, een snijdende pijn en het onrecht dat haar werd aangedaan, verliest zichzelf in de diepe afdaling van haar geestelijk welzijn. Ze vindt voor zichzelf een manier om met het verlies om te gaan, waardoor ze van de wereld vervreemd en niet meer als 'normaal' wordt beschouwd.
We volgen Znežanka in haar zoektocht om uit het diepe dal op te klimmen en de afweging te maken of loslaten redding betekent. Ondanks het feit dat het verhaal is opgebouwd als een 'modern sprookje', zit er veel realiteit verweven in het boek: Liefde versus haat - vertrouwen in anderen en misschien meer nog, vertrouwen in zichzelf - afscheid en loslaten versus het vasthouden aan wat als vertrouwd en veilig voelt en de dunne lijn tussen 'normaal en gekte'.
De manier waarop de schrijfster het verhaal neerzet is verrassend en gedurfd. Ze getuigt van lef en weet met woorden te spelen waardoor ze prachtige beelden schept, die de innerlijke beleving van het personage, tot leven brengt.
Er zit muziek in de tekst en dat is, voor een doof persoon als ik, een onverwachte ervaring. Het is een boek waar je tijd voor neemt omdat het doet nadenken en stilstaan bij huidige problematieken.
Sommige plotwendingen vond ik een beetje vergezocht, maar zelfs dat weerhoudt me niet om te zeggen dat ik het een boek vind met veel diepgang en dat het mijn verwachtingen overtrof. Een aanrader dus.
4
Reageer op deze recensie